Bunu tüm ömrü cehennem gibi geçen tecavüz mağdurlarına da söyler mi acaba.
Tecavüzün insan psikolojisinde bıraktığı yıkıcı etkiyi yok saymak da ayrıca bir aptallık seviyesi.
Tecavüz o kadar da büyük bir suç değil öyle mi
Tecavüze uğrayan bir çocuk ailesi tarafından suçlu görülüp reddedilebiliyor. Çocuk devlet tarafından 'koruma' altına alınıyor, koruma altına alındığı yerde de tacize ve tecavüze uğruyor. Ve bunların neredeyse hepsi kötü yola düşüyor.
Bir kansızın yaptığı halt yüzünden bir hayat yok oluyor.
Kendi yaşadığı travmayı atlatamadığı için durumu küçültmeye çalışan ve bunun yüzünden tecavüzün diğer suçlara oranla daha kötü olmadığını savunan kadın beyanı. Bence amacı sadece yaşadığı şeyin o kadar da kötü olmadığını kendine ispatlamak istemesi. Çünkü atlatamamış ve kendisi bunun farkında bile değil. Kabullendiğinde daha çok etkileneceğini zannettiği için beynini yönlendirmeye çalışıyor. “Hayır ben kötü bir şey yaşamadım ki.” diyerek avutuyor. “Baksana cinayet var, şiddet var ben bunları yaşamadım en azından.” demek istiyor. Kendisi de uğramışsa eğer ben buna yorarım. Yapmak istediği şeyi böyle anlıyorum.
Zamanında bana kalırsa her mağdurun en az bir kez yaşadığı bir psikoloji.
Nerden mi biliyorum?...
Taciz ve tecavüz zihinsel olarak öyle bi kapanmaz yara bırakıyor ki, ölene kadar geçmiyor. Bunu yaşamayan hiçkimse anlayamaz, uzaktan konuşmak kolay tabi amk şerefsizleri!!!
