başkasını bilmem ama ben zorunda olduğum için hep tebessüm ederim. doğrularım acılarım çok ağırdır çünkü, tebessümü bırakıp gerçek ifademi takınırsam canı yanar sevdiklerimin. bazen yalnız olunca bile tebessüm ediyorum, insan bi zaman sonra alışıyor söylediği yalana..
Benimdir efenim ve durum öyle bir hal aldıki yüz kaslarıma hakim olamamaya başladım, mimiklerimle herhengi bir şey anlatamaz oldum.
Öylesine sırıtıyorum her şeye.
çoğu zaman yanlış anlaşılan insanlardır. muhatap olduğun insana sinirlendiğin halde gülümseyerek tepki verince yaptığı şeyin hoşuna gittiğini zannedip devam edebiliyor ve seni daha da sinirlendirebiliyor.. tam tersi yaptığı veya söylediği şey hoşuna gidiyor gülümsüyorsun bu sefer kendisi ile dalga geçtiğini zannedebiliyor.
kendim dahil bu sırıtış ile gezen tiplere tavsiyem her mevzuda aynı şekilde gülümseyerek tepki vermeyin her şeye. duruma göre tebessüm vermeyi öğrenin mutlaka yoksa mevzu linç edilmeye kadar gider demedi demeyin *
