üniversite hayatım boyunca yani totalde 5 yıl boyunca 4 kere gerçekleştirdiğim eylem.
o gözünüze görünmeyen küçük eşyalar toplandığınızda onlarca koliye dönüşür ve çıldırmanıza sebep olur.
mümkün mertebe gerçekleştirmeyiniz.
Hiç tavsiye etmediği durum.
Daha iyisini isterken elinizdekinden de oluyosunuz hala benimseyemedim evlenip kaçsam kurtulabilir miyim bu evden yada ne yapsam bizi kovup cikartirlar burdan .
Bana göre dünyanın en zorlayıcı eylemidir. Mutfağı toplamak her bir tabağı bardağı bir gazeteye sarmak kıyafetlerin dağılması falan filan. En güzel kısmı ise tertemiz bir eve yerleşmek.
Yine bir taşınma eyleminin daha başına gelmis bulunmaktayiz.
Her evde ortalama 6 yıl oturduğumuz için 6 yıl doldu. Annemi ayri ve yeni eve taşıyoruz babamın evinin 200 mt ilerisine Yanlız annemin evi o kadar güzel ki bi daha babamın evine asla gitmem. Babamda tek yaşayamaz çocukları tarafından büyük bir satışa uğrayacak ama napalim.
insanin babası memur olunca alışılan durum. şehir şehir gezmeme sebebiyet vermiştir. doğduğumdan beri geziyorum. altı okul değiştirdim onüç senede. bıktırmıştır. yeteeerr sözlük.
insanı fiziksel ve ruhsal açıdan yoran eylemdir. hele bir de farklı bir şehire taşınacaksanız işiniz daha da zordur. ödemelerin hadde hesabı yoktur. doğal gazı kapat, elektrik, su, telefon, internet vs, taşımacılık parası, yeni evin doğal gazı, kombisi, halıları yıkat, dekorasyonu düşün, insanı çok zorlayan bir olaydır. ama yeni hayat, yeni umutlar demektir. hayırlı olsun hediyeleri gelir temennisiyle, eksiklerimiz de tamamlanır inşallah.
Bundan iki ay önce, on sekiz yıldır yaşadığımız, artık miadı dolmuş olan evimizden taşındık. Önce bir boşluk hissi belirdi, sonra o boşluk hissi hiç gitmedi. Sanki orada on sekiz yıl yaşamış olan ben değilmişim de her şey bir yalandan ibaretmiş gibi. Birkaç kez o binanın önünden geçmem gerekti, başımı çevirip bakamadım bile. Nice anılarla karşılaşmaktan korktum. Şimdi tek hayalim bir gün hiç olmazsa aynı caddeye dönebilmek. Insan içinde kucak dolusu özlem varken nefes almakta zorlanıyor.
