insanın kendini masum gösterme çabasından başka birşey değildir. hep bir kaçış yolu, hep suçu atacak bir başkasını bulmak yapımızda var. bunun en güzel örneğini ferhan şensoy'un pardon filminde bulmak mükün.
- ne dersiniz amirim bu arkadaşlar biraz gergin önce biraz işkenceyle yumuşatsak mı?
* hayır memeurum işkence yok. hem ben zaten sevmem. insan insana böyle ayıbı yapmamalı.
- biz birşey yapmıyoruz ki zaten amirim. makine otomatik basıyorsunuz düğmesine herşeyi kendi kendine yapıyor. ortada bir ayıp varsa makinenin ayıbı.
kuşa isabet eden de taştır, taşın kaynağı da yeryüzüdür, yeryüzünün oluşumu gaz ve toz bulutundandır, gaz ve toz bulutunun içeriği aşırı sıcaklıktaki moleküllerdir, moleküllerin kaynağı kuantlar ve çekirdeklerdir, çekirdek kayısıdandır, kayısıyı çok yersen ishal olursun, sapan ağaçtan yapılır, kayısı da ağaçtan toplanır, öyleyse kuşu ishal olmuş bir göt öldürmüştür. katil maktülü tüfekle öldürmüş, eğer sen dersen ki maktülü tüfek öldürmüş, o zaman ceza ve hukuk sistemine ne gerek var. burada gerçek öznenin görülmesi lazım, sapana taşı koyan da, taşı hedefe atan da o sapanın sahibi çocuktur. yok eğer öyle değil de doğrusu başlıktaki gibidir diyorsan, o zaman seni birinci cümleme havale ediyorum.
