istediğin bölümü istediğin şehirde kazanamamaktır. kişi illa da tıp ister, eczacılık ister, 4 yıl kaybedeyim de bir hayat kazanayım der. iyi mi bilmem.
okuduğun, kimsenin seni zorla orada tutmadığı, kendine arkadaş edinemediğinden taşra diye bok attığın şehirlerde üniversite okumaktır.
kafa dengi arkadaşlarla en ücra köşede de olsa ailenden uzakta yaşamının bir kısmını geçirmek, üniversite okumak yine de keyiflidir. kimse inkar edemez.
cahil cühela ile yaşamakla eşdeğerdir çoğu zaman. köylü milletin efendisidir her zaman bunu bilir onu derim ama cebin para dolu, gözün aç ve sen hala cahilsen yaşama amk yaşama.
Tıp ve hukuk öğrencileri için içler acısı olmaması gereken durumdur. Fakültem küçük bir ilçede. Bırakın gelişmeyi varlığını sürdürmesi bile meçhul diyoruz, anlatamıyoruz, ne yapalım? Okuduğum yeri her söylediğimde aynı tepkiyi almaktan usandım, bir gün aklımdan geçen her şeyi söyleyip kalp kırmaktan korkuyorum.
"ilsin yi hikik fikiliktisi siniçti."
Senin sonuçta dediğin fakülteyi ben tercih listemde mülkiye mektebinin üstüne yazdım haberin var mı? Neyse, sakinim.
Not: Mektebi Mülkiye sonsuz saygı duyduğum ve kalitesine gıpta ettiğim bir kurumdur.
Artık ekonomik olarak pek bir avantajı kalmadı. Büyük şehirleri aratmıyor küçük şehirler de, pahalı. Nerde okursanız okuyun rahat, kaliteli ve eğlenceli bir hale getirmek elinizde o seneleri.
