yurttaki odada katık söylediğimizde sona kalan iki arkadaşımızın siparişleri almak için oynadığı fakat devamlı kerem'in hakan'ı yendiği üstün yetenek isteyen oyundur.
can sıkıntısından ne yapacağınızı bilmediğiniz bir anda ortaya atılan fırlama arkadaşınız derki hadi taş kağıt makas oynayalım işte o andan sonra başlayıp ilerleyen saatlere kadar aynı oyunu usanmadan büyük bi rekabetle oynadığınız oyundur.
birkaç sene önce bu oyunda başarılı olmak için bir taktik geliştirmiştim. pek başarısız da sayılmazdı hem. şöyle ki:
öncelikle belirtmekte fayda var, bu taktik oyuna başlarken ilk elde daha çok işe yarar.
taşa kağıt makas şeklinde sayılıp sonra herhangi birini yapıp ellerinizi karşılaştırıyorsunuz ya. işte o taş kağıt makas yapma kısmında çoğu kişinin eli yumruk şeklindedir. yani taş. yani kısacası şöyle olur: taş (yumruk) kağıt(yumruk) makas(yumruk) ve sonrasında karşınızdaki kişi bu sayma kısmında yumruk yaptığı için daha önceden birşey düşünmemişse yumrukda bekletiyor elini. yani taş yapıyor. bu durumda ilk seferde, karşınızdaki taş yaptığı için, oyuna kağıt yaparak başlamanız mantıklı oluyor.
bir de şöyle bir paradoksu var, eğer karşınızdaki kişi bütün bunları düşündüğünüzü düşünürse, yani sizin kağıt yapacağınız varsayımından hareket ederse, makas yapacaktır. bu durumda da, kendisi taş yapacaktır.
Yani sonuç olarak, elimizde taş yapmap hem avantajlıdır hem risklidir.
fakat bunun çözümü de şudur: eğer karşınızdaki kişi pek zeki olmayan biriyse taş payacağı varsayımıyla kağıt yapmak mantıklıdır. fakat karşınızdaki kişi cin gibi bişiyse, sizin kağıt yapacağınızı düşünüp makas yapacaktır, bu durumda siz oyuna taş la başlamalısınız.
arkadaş grubuyla oynandığı taktirde eğlenceli olabilen bir oyundur. tabi formata bir şeyler eklenerek çok daha eğlenceli olabilir. mesela, taş kağıt makasta kazanan kaybedene okkalı bir tokat indirir. ve böylece yarışma kızışır, hatta bir intikam yarışına döner. bi de ne kadar fazla kişiyle oynanırsa o kadar fazla tokat olacağından fena bir mazoşist eğlence olur taş kağıt makas. tabi oyun sonunda başınız deli gibi zonklar ağrıdan o ayrı. lise yıllarında boş derslerde oynardım.*
her birine, kalan ikisi karşısında bir galibiyet bir mağlubiyet varsayımından hareketle üçün ikili kombinasyonlarına dayanan ve kazanma ihtimali yüzde 50 olan oyun.
tamam taş makası ezer ama kağıda kaplanıp yenilmesi çok saçma. taş kağıt makas fedarasyonu na bu kuralı gözden geçirmeleri için ricada bulunuyorum.
stres atmak için ve mazoşist damarınızı okşamak için ideal bir oyun. çocukluk çağındaki başlangıcı el yardımı ile yapılan taş kağıt makas figürlerinin, taş kağıt makas ritüelinden sonra simulasyon şeklinde birbirlerini kesmesi sarması ya da kırması şeklinde olmuştur. makas şeklindeki el kağıt şeklindeki eli kıtır kıtır keser. bu masum başlangıçtan sonra, biz büyüdük ve kirlendik dünya sözünü hatırlatır şekilde farklı ceza yöntemleri ortaya çıkar. kola yapılan klasik hareket, kulağa ya da diğer uzuvlara yapılan fiske, tokat, balyoz(balyoz şekline getirilen elin kafanın üst kısmına çakılması, beyin sulandırır, tercih edilmez) gibi. işin ilerleyen durumlarında yerde kafa tekmelemek, beyzbol sopasıyla girişmek gibi durumlar olasıdır.
a-b: taş-kağıt-makas
a: hehe ben kazandım
a-b: taş-kağıt-makas-
a: yine ben
b: (şimdi görürsün sen)
a-b: taş-kağıt-makas
a: (baş parmağı, işaret ve orta parmak arasına sıkıştırarak malum hareketi yapar)
b: bsg lam pij
a: haha ben kazandım bu hepsini alır.
okulda vizeler bitmiştir. 2 arkadaş istanbul dan bursa ya dönerken pencere kenarını kapmak için taş kağıt makas da karar kılarlar, 8 tur üstüste aynı el gelince otobüs maça odaklanır. 9. tur arkadaş isyan eder strese dayanamaz ve pencere kenarından vazgeçer. tüm otobüs yarılır. o andaki stres benim bu oyunu sonsuza kadar oynamayacak olmama da sebep olmuştur.
"Abi şöyle okuyup okuyup ağlayabileceğim, okurken yanımdan peçetemi eksik etmemek durumunda kalmayacağım ne var?" şeklinde ki sorulara cevap olarak verilmesi gereken Ayfer Tunç kitabıdır. Dört öyküden oluşan kitaptaki son "Suzan Defter" isimli, oldukça ilginç şekilde yazılmış öykü tamamdır,bitmiştir,olmuştur.
ayfer tunç'un aynı isimli 2005 basım hikaye kitabı. çok iyi bir anlatımı var. Tanıtım yazısı şöyle:
--spoiler--
Sevgilimin yanındayken kızım yoktu, gerçektim. Karagül'ün yanında ise içim parça parça. Bu oyun fazla uzadı diyordum, ama içimden, sonra kızımla taş-kâğıt-makas oynuyordum: Makas kâğıdı keser. Kâğıt taşı sarar. Taş makası kırar.Taş-Kâğıt-Makas, daha önce yayınladığımız Kapak Kızı adlı romanı ile büyük ilgi uyandıran Ayfer Tunç'un son öykü kitabı. Tunç, yeni basımını sunduğumuz bu kitabıyla da edebiyat çevrelerinden büyük ilgi görmüştü. Gerek anlatım biçimiyle, gerek öykülerini gözlemlediği çevrelerin genişliği ile ve yarattığı üslûpla Tunç, son dönem öykücülüğümüzün önde gelen isimlerinden. Bu kitapta yer alan Suzan Defter öyküsü ise şimdiden klâsiklerimiz arasına girmiş durumda. Taş-Kâğıt-Makas, Tunç'un her zamanki gibi incelikli, dokunaklı öykülerinden oluşuyor.
--spoiler--
zamanında biz bu oyunun daha değişik bir versiyonunu oynuyorduk. daha bi karşıktı. bizim oynadığımız şekliyle:
1,3 ve 5 sayıları oyunda gösterilecek rakamlar. bir beşi yeniyor, beş üçü yeniyor, üçte biri yeniyor. tabi taş makas kağıtı öğrenince tarih oldu bu oyun.
