-Alo Sedat!! aşağıya bak aşağıya..
-Bakıyorum nooldu lan?..
-Lan bakkalın ordayım oğlum.. Nah yapıyorum sana bak!.. Hehe ha!..
-Bakkal mı?..
-Anam!! Ne taş atıyon lan!!
-Oğlum taşındık biz o evden..
-Öyle bile olsa taş atılır mı be abi!.. Ya gözüme gelseydi?!
-Hadi görüşürüz
-Yengeye çok selam
-Suat abi eğil!!
-Eğileyim mi?! Noldu niye eğileyim Hüseyin?!
-Taş geliyo abi!!
-Yahu kim atar bana taş?.!
-Ne bileyim abi eğil!!
-ismet atmaz.. Fuat desen bu işlerin adamı değildir..
-Manyak mısın abi?!
-Aklım almıyor Hüseyin!!
diyaloglarından oluşan bir yiğir özgür klasiğidir, efsanesidir, her defasında gülünesidir. özellikle 'yahu kim bana taş atar?' ve 'aklım almıyor hüseyin' kısmı her defasında beni bitiriri. taşın da muhabbet ilerlerken durduğu yerde durması, ilerlememesi ayrı bir olay. açık seçik kralsın yiğit özgür.
