yakın zamanda gittiğim taziyede, merhumun eşi tarafıma sarılmış ağlarken, ilk kez taziyeye gitmiş biri olarak şu cümleyeyi kurdum ' zaten boşanıcaktınız, niye ağlıyosunki?, insanlar ayıplamasın diyemi?'.. evet çenemi tutamadım ve üzgün numarası yapamadım. Görmezden gelemedim o adamın ve kadının gerçeğini, sahte ağlamaları. Arada üzgün gibi görünmeye falan çalıştım ama beceremedim. benim önerim ; eğer bir taziyeye gidecekseniz öncelikle üzgün olmayı ve adam gibi taziye cümleleri kurmayı beceremiyorsanız çenenizi tutmayı öğrenin. yada sizden bir önceki kişinin kurduğu cümleleri kurun.
annenize söyleyin, yemek götürün la. yazık oradaki insanlar, sizin gibi taziyeye gelenlere bakmaktan yemek yapamıyorlar. hor geçer. başıma geldi ordan biliyorum.
