"Ankarada polis yetmedi, komutanlarini iceri tiktigimiz askerden yardim istemek zorunda kaldim. Ben en iyisi 1 milyon şuursuzu daha polis diye ise alayim."
Diye dusundugunu tahmin ettigim andir
Dolmabahçede'ki ofisinden denize bakıp, kara kara düşünüyordur. '' Nerede hata yaptık la biz '' diye ayran içiyordur. Obama'yı arayıp yardım istemiştir kesin.
O şimdi, ne yapıyor?
Şu anda, şimdi, şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
Çalışıyor mu, uzanmış mı, ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
"Hey gülüm, beyaz, kalın bileğini nasıl da çırçıplak eder bu hareketi... "
O şimdi ne yapıyor,
Şu anda, şimdi, şimdi?
Belki dizinde bir kedi yavrusu var, okşuyor.
Belki de yürüyordur, adımını atmak üzeredir,
"Her kara günümde onu bana tıpış tıpış getiren sevgili, canımın içi ayaklar! "
Ve ne düşünüyor, beni mi?
Yoksa, ne bileyim, fasulyenin neden bir türlü pişmediğini mi?
Yahut, insanların çoğunun neden böyle bedbaht olduğunu mu?
O şimdi ne düşünüyor,
Şu anda, şimdi, şimdi?
