paradoksa giriş 1 dersini almaya niyetlilerin sanacağı sanrıyla açılan başlık. devrimler sanrıyla olmaz mna koym devrimler adaletsizliğin olmadığı yerde gerçek ampullerin yavaş yanmasıyla olur. elektriği dışarıdan alıyorsak pirizide kıçımıza dışarıdan gtümüze sokarlar. hiç bi zaman iç dinamikleriyle devrim yaratabilen ülke olmadık biz. onun için kimler geldi kimler geçti?
sanmak ya da sandığını sanmak ahmaklıktır. bir yazar vardı takımım yenilirse götüme kaşık sokarım diyordu. takımının yenilmeyeceğini sanmak takımının yenilmeyeceği anlamına gelmediği gibi bazen kaşık çok iyimser bir yaklaşım bile sayılabilir. zira gerçekler bazen kaşıkla değil kevgirle gelir.
devrildiğini görmeyen yazar beyanatıdır. tek başına iktidar olamıyo görünen o. iç savaş falan da çıkmaz tayyip için sokağa çıkacak insan sayısı tüm ülkede 1 milyonu geçmez merak etme çoğu da 20 yaşın altında olacaktır. üflesen eve kaçarlar.
daha dün "ben dypliyim yauuu", "ben en birinci ülkücüyüm ulan", "ben kendimi bildim bileli erbakancıyım beya" diyen zavallılar iktidara yakın görünce tayyibin göt kılı oluvermiştir. tayyip baştan inerse bu omurgasızlar da yeni iktidar sahibinin eteğini öpeceği için iç savaş miç savaş olmaz. omurga lazım ona, omurga.
hele hele sakin ol bakalım önce o klavyeyi bırak.
bak kardeşim seçimler adil olsa bu adam zaten giderdi, demek ki neymiş seçimlerde hile varmış, ha diyeceksinki bu adam nerden biliyor
eee gözümün önünde oluyor bunlar aslanım.
ikincisi hile en son çaredir devletin malı deniz yemeyen keriz, babasının malı mı yok, ee dağıt madem oydan insandan daha ucuz bi şey var mı bu ülkede.
daha yazardım ama bunlar bile yeterli neden her problem çıktığında sandığa gidelim diye hönküren bir adamın neden ısrarcı olduğu anlaşılmaz değildir.
onu iyi bir insan sananlar da öyle dedirten başlık. büyük ortadoğu projesinin ne anlama geldiğine de bakın ve rte nin övünerek dile getirdiği eşbaşkanlık terimini de gözden geçirin diyebiliriz. akillik yapmayınız.
verdikleri korku hırsızlara yetmiştir. bir iç savaş söylemidir gidiyor. redhack sözcüsü çok güzel bir cümle kurmuştu:
biz taş atmayı unutmuş çocuklar değiliz.
polisin arkasından palalarla, sopalarla, kefenlerle değil halkla beraber barikatla, taşla, vatan sevgisiyle.
