rte'ye * tayyip demenin bir sakıncası yoktur zira anası babası ona tayyip denmesi için tayyip adını koymuştur.
tayyipin önünde yağdanlıklar gibi iki büklüm durup sayın recep tayyip erdoğan hazretleri gibisinden hitab etmemize gerek yoktur.
en az , tayyip basbakan in kendi vatandasina , " lan " (anani da al git lan ) demesi kadar cirkindir. tayyip basbakan bu uslubu kendisi kullanmaktadir vatandasina zaten. halk vatandasa " tayyip " demis cok mu?
bu devletin siyasi tarihine damgasını vurmuş olmasına ve hayatı boyunca aldığı tüm mevkilere rağmen halkın ona çoban sülü demesini mesele yapmayan, ilkokul çocukları ile sokakta yürürken onu gideceği yere bırakmayı teklif edenlere arkadaşlarla yürüyeceğim diyen siyaset adamlarından sonra, kendisini padişah sanan ve hakkında en ufak eleştiride deliye dönüp hakaretler savuran bir başbakana sahip olmanın getirdiği bilinçle azaltmamız gereken, sonunda tayyip'in bize dava açması ile sonuçlanabilecek davranış biçimi. *
tayyip'in gaflarını, hakaretlerini, deluğanlu gabadayu ayağında konuşmaları için, "adam halk dilinde konuşuyor" diyen milletimiz, "tayyip" denmesini saygısızlık addediyor ilginçtir.
tayyip erdoğana tayyip diye hitab edilmesi saygı eksikliğinin bir simgesi olabilir kesinlikle. ama saygı hak edilen bir şeydir. aslında ismiyle hitab etmemizi ne kadar hak ettiği de önemli bir soru işareti.
saygısızlık olarak alınmaması gereken ifadedir. bugüne kadar turgut özal'a da, süleyman demirel'e de, bülent ecevit'e de, deniz baykal'a da muhalif olan ve hatta hakkında küfüre yakın sözler eden bir dolu insan çıkmıştır. ancak onlar bile özal, demirel, ecevit, baykal şeklinde adlandırmışlar, bu siyasetçilere adlarıyla alay edercesine hitap etmemişlerdir. nedeni açıktır; turgut özal özal'dır, bülent ecevit ecevit'tir...hiç biri ismiyle hitap edilecek şekilde mahalle kabadayısı tavırlarına girerek konuşmamış, delikanlı pozlarına girerek demeçler vermemişlerdir. kendini istanbul imamı olarak adlandıran bir siyasetçi de insanların gözünde "tayyip"tir en basitinden. budur...
bu ülkeden onca hükümet geçti, cumhurbaşkanı geçti. kimi iyiydi kimi kötü. istense denirdi belki bülent,fahri,turgut,süleyman,tansu diye... ama denmedi. ne halk ne medya. şimdi bakın medyadan halka, hatta seveni sevmeyeni.. tayyip aşağı tayyip yukarı.
bülent bugün ankara'ya gitti; tansu açılışa gitti,mesut rize'den döndü...
onlar da iyi değildi besbelli...
kimine göre tabii.
iyi olmasalar da bir seviyeleri vardı hepsinin halklarına karşı. ha efsanelere göre bir "küçük turgut" vakası olmuş.. o ayrı. turgut özal rahmetli kimine iyi kimine kötüydü; işini bildirirdi memura o ayrı.
tayyip seviyeyi korumadı o ayrı,seviyesizce gaflar yaptı o ayrı... pardon tayyip erdoğan.
içler acısı durumunun göstergesidir. onlarca hükümette nice demir atmış politikacılar peydah oldu başımıza. hiçbiri bu kadar laçka olmadı kanımca. süleyman demirel çok temiz adam değildi lakin aklımızda kaldı adı cumbaba diye, tansu çiller de çok sevilen bi' politikacı olmamasına rağmen hanımağa olarak anılır hala, bülent ecevit karaoğlandır, kenan evrene bile paşa, ressam paşa gibi lakaplarla hitap edilir. ama iş tayyip erdoğan'a gelince tayyip'e kadar sadeleşiyor adı. bi' umursamazlık mıdır? bi' yakınlık mıdır? pek emin değilim lakin çokça duyduğum sıfatlarından biri de tayyör'dür. inceden bi' alaydır yakışır.
