hangimiz yeri gelince olmamış sevgiliyi hayal etmedik ki? hangimiz zaman zaman isyan ederek yeter artık bende sevip sevilmek istiyorum demedik ki? gün gelir bir çift göz karşımıza bizi bizden alır götürür, adete kıyamet yüreğinde koparcasına içinde adresini bilmeyen mermiler dolaşır sağa sola çarparak. bir bakışla yerle bir eder o gözler bir daha hiç kimseye bakamaz o gözler, sabahlara kadar bomboş duvarı izlemez artık başkası için. artık sende anlarsın tayinim sana çıkmıştır dersin içinden sessizce.
