2016 yılında üniversitemize gelip küçük bir söyleşi yapmıştı. ilk kez orada canlı görmüştüm onu. bayağı mutlu olmuştum çünkü sevdiğim bir kişiydi. orada bize birkaç anısını anlatıp, şiirler okumuştu. telefonda eski fotoğraflara bakarken denk geldim, allah rahmet eylesin güzel insan https://galeri.uludagsozluk.com/r/1616863/+
anadolu'yu bilen ve karış karış dolaşan bir adamdı.
ansızın gidenlerden oldu.
siyasi görüşümüz uyar, uymaz vs. mühim değil önemli olan 2 çift lâf edebilecek kadar kanın ısınması.
halk tv'de programları oluyordu hatta bir zayıflama kremi reklamlarına da çıkıyordu acaba bir yan etki sonucu mu kalbi durdu bilinmez.
not: siyasi gerekçelerle ana akım medyadan uzaklaştırılması da o medyanın ayıbıdır. bakın ntv, cnn, habertürk( trt ve a haber zaten çöp) gibi ortada durmaya çalışan kanallara tek kaliteli iş kaldı mı? hükûmetin korkusuna kaliteli isimleri gönderdiler. tv'lerde izlenebilecek ne kaldı!
vefatı sırasında hiç bilmediğim bir şiirini öğrenmiş oldum, ve beni derinden etkiledi.
"Daha okulda başlamıyor muyuz ertelemeye yaşamı? Hep yarına yatırım, bu günü sonra. Yaşamacasına... işe gireyim, sonra... Evleneyim, sonra... Çocuklar büyüsün, sonra... Emekli olayım, sonra... Sonra... Sonra... Sonra..."
"Hiç gerçekleşmeyecek ideallere, yaşanmamış sevgilere üzülürüm... Bu yüzden, korkarım yaşamı ertelemekten. Ne yapılması, ne söylenmesi gerekiyorsa, söylenmeli, yapılmalı. Seviyorsanız, sevdiğinizi bugün söyleyin. Sevdanızı bugün yaşayın. işinizde yapılacak ne varsa bir an önce yapın. Yarın çok geç olabilir... Bir anda bitebilir her şey. Yaşamak için acele edin bence."
sevdiğin insana bunu anlatamamak, ifade edememek gerçekten çok zor. sıradan insanlar hayatın akışına kendilerini o kadar kaptırmışlar ki, sevmeyi, kendisini sevenleri, kendisine değer verenleri sürekli arkaplana atmaktalar. sanıyoruz ki sonsuza kadar yaşayacağız. şu an sorumluluklarımıza odaklanmalı ve onların bitmesi için uğraşmalıyız. "bizi sevenler, eğer gerçekten bizi seviyorlarsa, bu sorumluluklarımızın farkına varmalı ve sırada bekleyip bizi rahatsız etmemeli" diye düşünüyoruz. sevgilerinin sonsuza kadar süreceğini varsayıyoruz, varoşlarının da sonsuza kadar süreceğini, hiç yaşlanmayacaklarını, hiç yokolmayacaklarını varsayıyoruz.
varsayarak yaşıyoruz. zannederek. bizi sevenleri kırmaktan çekinmiyoruz. "gerçekten seviyorsa" nasılsa geri döner, öncelikli önümüzdeki sorunları çözmeye odaklanmalıyız.
ancak bu varsayımlarının ne kadar yanlış olduğunu, Tayfun Talipoğlu yine şiirinde ifade etmiş:
"Kısa yaşanmışlıklar, yaşanmamışlıklardan daha iyidir. Geriye dönüp baktığınızda keşkeler çoğunlukta olmasın. Uzun vadeli hedefler için bile bugünden harekete geçmeli. Yarınlar çok uzakta olabilir."
"Bu sürecin başında, ortasında, yaşam her an sona erebilir. Sonrası olmayabilir. Fedakârlıklar güzel ama unutmayalım: Herkes kendi hayatını yaşar... Ertelenen sevdaların bedelini ödemiyor yaşam."
öldü ya yalan gibi. sanki haber verecekti giderken. şaşırdım. bu adam da geze geze bir hal oldu diyordum. ama bak derin derin, dertli dertli anlatıyor bizim insanımızı. böyle içeriden söyleyince gidişin de erken oluyor herhalde. bir boşluk daha eklendi. allah rahmet eylesin.
en son halk tv de izlemiştim kendisini. bir zayıflama ürününü tanıtıyordu. bakın ben nasıl zayıfladım siz de kullanın diyordu. insan ister istemez şüpheleniyor. allah rahmet eylesin güzel sesli güzel yürekli adam
Gün bugün aymadı!!;
Bunca kötünün içinden hep iyiler göçüp gidiyor..
Her ölüm erkendir...
Hele birde Şiir gibi,
Güzel insanlar olursa!...
Daha anlatacak yol hikayelerimiz vardı
yollarımızın hikayesi yarım kaldı. mekanı cennet olsun. .
Uzun zaman olmuştu bu kadar üzülmeyeli bir ölüme. Üniversite dönemimde dosttan para denkleştirerek aldığım ve her hecesini ezberlediğim şiir kasetlerin... ama en çok bununla hatırlarım seni. Hoşçakal eskiyen yüz...
Allah rahmet eylesin.
Hep sonra, sonra, sonra hayatın kendisi de sonra değil mi zaten. Anı yaşamak yerine hep sonraya bırakmıyor muyuz her şeyi? Bugünü yarına, yarını ertesi güne. Aşağıdaki şiiri yazmış, ölüm haberinin ardından okuyunca beni de etkiledi. Bugünü yarına bırakmayalım.
Beni her ölüm etkiler.
Tanımasam bile üzülürüm
Yitirilmiş ümitlere...
Hiç gerçekleşmeyecek ideallere,
Yaşanmamış sevgilere üzülürüm...
Bu yüzden, korkarım yaşamı ertelemekten.
Ne yapılması, ne söylenmesi gerekiyorsa
Söylenmeli, yapılmalı.
Seviyorsanız, sevdiğinizi bugün söyleyin.
Sevdanızı bugün yaşayın.
işinizde yapılacak ne varsa
Bir an önce yapın.
Yarın çok geç olabilir...
Bir anda bitebilir her şey.
Yaşamak için acele edin bence.
Kısa yaşanmışlıklar,
Yaşanmamışlıklardan daha iyidir.
Geriye dönüp baktığınızda "keşke"ler
Çoğunlukta olmasın.
Uzun vadeli hedefler için bile
Bugünden harekete geçmeli.
Yarınlar çok uzakta olabilir.
Daha okulda başlamıyor muyuz
Ertelemeye yaşamı?
Hep yarına yatırım, bu günü sonra
Yaşamacasına...
"işe gireyim, sonra..."
"Evleneyim, sonra..."
"Çocuklar büyüsün, sonra..."
"Emekli olayım, sonra..."
Sonra...
Sonra...
Sonra...
Bu sürecin başında, ortasında,
Yaşam her an sona erebilir.
Sonrası olmayabilir.
Fedakârlıklar güzel ama unutmayalım:
Herkes kendi hayatını yaşar...
Ertelenen
sevdaların
bedelini
ödemiyor yaşam.
