Hayata çok geç atıldım, bu süreçte gelecek kaygısını çok yoğun yaşadım...
Kafamın içerisinde hep sorular vardı
Okul nasıl bitecekti?
Düzgün bir iş bulabilecek miydim?
Geleceğe karşı bir kaygı vardı içimde... O anlarda canımı çok sıktım, karamsarlaştım, bu düşünceler beni çok etkiledi ve geriye doğru itmeye başladı.
Şimdi ise okulum bitti, bir iş sahibi oldum. Bazen " diğer insanlar " gibi olmak gerekiyor. Umursamaz, anı anda yaşayan. Çünkü herşey yerinde ve zamanında güzel. Siz siz olun kendinizi fazla sıkmayın , bazı şeyler kötü gitse dahi işler çıkmaz bir hal almaya başlasa dahi kendinize iyi davranın yoksa mental anlamda çok yorgun oluyorsunuz.
Evde benimle yaşayan (2) patili dostlarım var. Bana bu kadar iyi gelebileceklerini tahmin etseydim daha önceden sahiplenirdim.
Mutlaka sizlerde sahiplenin (lütfen para ile satın almayın ve dışarıda gerçek bir yuvaya, sevgiye ihtiyaç duyan dostlarımızı sahiplenin)
Bir durumda başarısız olsanız bile pes etmeyin. Deneyin, o durumu başarılı bir hale getirmek için çabalayın. Çabalayın çünkü sonuç olumsuz olsa dahi " en azından ben elimden geleni yapabildim " diyebilmenin iç rahatlığını yaşayın.
Kendinize;
" Ben çok şanssızım "
" Hep beni bulur "
" Çirkinim/Yakışıklı değilim "
Vb Tarzında etiketler basmayın.
Dünya bu etiketlere yaşamak için çok kısa.
