1.
ailecek oturulmuş bir pazar kahvaltısında sofrayı kaldıran kişiye kalması muhtemel yiyecektir.
şöyleki; kimse son dilimi yemek istemez * , naz yapar, sonunda da sofrayı kaldıran kişiye kalır. afiyetle yenir; tava ekmekiçiyle itinayla sıyrılır.*
3.
herkes kibarlıktan onu öylece ortada bırakırken, umrum olmadan yediğimdir.
4.
öğrenci evinde asla gerçekleşmeyen durumdur. hatta son sucuk dilimi için kavga bile edilir.
- yeter lan hepsini sen yedin azcık bırak amına koyim.
+ sktir git lan. 2 saattir ne peynir bıraktın ne zeytin.
- bak bak.. ekmeği de bitirmişin lan.
o esnada yeni kalkmış olan gececi eleman:
* kahvaltı yaptınız mı lan?
- ben yapmadım her şeyi bu hıyar yedi.
6.
ortak alınan sigaranın son teki gibidir.
içten içe planlar yapılarak yenir. savaş çıkartır.
8.
çok büyük gerilim yaratır. sayısız kağıt oyunundan fazlaca blöf görülür al ya ben doydum cümlelerini kim kısa tutarsa sucuğu kapar.
9.
Küçük çaplı bir cihan harbinin yaşanmasına sebep olabilir.
10.
paylaşılamaz. kardeş mardeş dinletmez. onun tadı damaktan hiç gitmez, bütün gün durur damağında.
12.
benim tavan'ın ortasında "avize" var .
heh heh he * * ) tava-nın tavan-ın ...heh hehh hehh
eksi oy istemiyorum.
13.
(bkz: tavan ) ilginç bir öğrenci evi olsa gerek.
14.
öğrenciler için uyarlanırsa "tavanın ortasındaki son yağ damlası" olarak değiştirilmesi gereken başlık.
15.
Herkesin birbirine bıraktığı ama ulan kimse yemese de bana kalsa, dediği çok değerli bilimdir.