........
Zaman olmuştur ki
Belki sonbahar belki akşam
Tepeden tırnağa silme yıldız
Belki haziran gecesi
Sanki bir hayal oturmuş o tenha piyanoya
Parmak uçlarında tatyos efendi'nin
Herkesin unuttuğu bir bestesi
Çalıyor doya doya
O evçara beste ki
Çevresinde avizelerden
Gökkuşağı serpintileri
Güllerdeki şuhu
O serv-i hiramani söyler
.........
sağlığı bozulan tatyos efendi'yi ahmed rasim gibi birkaç vefalı dostunun dışında arayan ve soran olmamış, son yıllarını büyük bir yoksulluk ve kimsesizlik içinde geçirerek 16 mart 1913 tarihinde ölmüştür. ölümünden sonra cebinden üç kuruş para çıkmış. kilise defterindeki ölüm kaydının meslek hanesine "çalgıcı" kaydı konan bu sanatkâr, ahmed rasim bey'in topladığı on-onbeş kişi ile kaldırılarak, kadıköy uzunçayır ermeni mezarlığına gömülmüştür. ahmed rasim bey, sözlerini de kendisinin yazdığı uşşak makamındaki "gamzedeyim devâ bulmam/garibim bir yuva kurmam/kaderimdir hep çektiğim/ağlarım hiç rehâ bulmam" güfteli eserine onun ömrünün hâsılasıdır" diyor. tatyos efendi, çatık kaşlı, pos bıyıklı, kısa boylu, tıknaz yapılı, kalender yaradılışlı, hafif şehlâ gözlü bir kimseymiş.
affedersin; ermeni asıllı, istanbul doğumlu değerli bir bestekâr.
''gamzedeyim deva bulmam'' ''bu akşam gün batarken gel'' gibi muhteşem ötesi eserlerin sahibidir. Bu toprakların yetiştirdiği nadide müzisyenlerden biridir.
gel ela gözlüm efendim yanıma, hasretin kar etti artık canıma.
1850'lerde istanbul'da doğup büyümüş, arz-ı endam etmiş ermeni kökenli besteci. bilinen tüm makamlarda en az bir eseri vardır. kürdilihicazkar, uşşak, hüseyni eserleri en çok bilinenlerdendir. babası gibi o da bir musikişinastır. gel gör ki tarihte "çalgıcı" diye anılır. daha çok eserleri tanınan bu şahıs aynı zamanda iyi bir zanaatkârdır.
ölünce kadıköy uzunçayır ermeni mezarlığı'na defnedilmiştir.
genelde "gamzedeyim deva bulmam" ile bilinse de "saz semaisi" en çok sevilen eseridir bence.
gamzedeyim deva bulmam gibi bir şarkıyı besteleyen kişi. son zamanları fakirlik içinde geçmiştir. rivayete göre cenazesini taşıyacak kadar kisinin bile bulunamadigi rivayettir.
Ermeni olan Tatyos efendi'nin 8 peşrev, 6 saz semaisi, bir beste denemesi, muhtelif makam ve usullerde bestelediği 47 şarkısı bulunuyordu. Son yıllarını yoksulluk içinde geçirdi. 16 Mart 1913'te öldü. Ahmed Rasim Bey, uşşak makamındaki "Gamzedeyim deva bulmam / garibim bir yuva kurmam / Kaderimdir hep çektiğim / Ağlarım hiç reha bulmam" güfteli eserine "onun ömrünün hasılasıdır" demiştir.
(bkz: 1713111)nolu entryden de anlaşılacağı üzere insanın içinden gelen ve karşı koyamadığı yeteneğini bastırmak için değil ne pahasına olursa olsun onu dışarı çıkarmak için yaşamak gerektiğini gösteren bir hayat yaşamış olan değerli kişi.