yıllardır vazgeçilmez kaderimdir. lisede hadi eyvallah üniversiteye geçme telaşı çalışmalar falan diyip idare ettik. Ama üniversite bitecek neredeyse halen tatiller evde geçiyor. Köy bilmem ne yok e tatile gideyim dedim bu sene dünyanın parası. boynumuzu büküp evde oturcaz mecburen.
yakın bir tarihe kadar tatil anlayışımız; köye gidip besiye çekilmek, akabinde dsi sulama kanalına girip boğulmaktı. kredi kartıyla tatil, sudan ucuz 4 günlük venedik floransa turları sayesinde işin şekli biraz değişti. yurtdışı tatil klasiklerinden; her gidilen şehirden hard rock cafe tişörtü getirmek, sonra da kokutana kadar giymek de çok şükür demode oldu. ancak, gidilen şehrin alışveriş merkezi yerine, müzesinde bir tam gün geçirmemize daha çok var. yurtiçi tatil planlarımız ise, arkadaş çevremizden "geri kalmamak" üzerine kurulu.
+ tatilde nerdeydiniz?
- zartköy'de
+ sucuklu dondurmasını yediniz mi?
- ay yemez miyiz, her akşam ordaydık
aferin size. 9 günlük tatilde "gitmezsek yok yazarlar" listesini tamamlamak için, kan ter içinde yaldır yaldır koşturup, havalimanlarında, otogarlarda süründükten sonra "dinlendik" diyebilmek büyük bir başarı. günlük hayatta dokunan mekik, işle ev arasında geçiyor, gün masa başında tükeniyorsa; yıllık izni evde geçirmek gayet iyi bir fikir. o dört duvara "ev" diyebilmek için verdiğiniz ödediğiniz kirayı/krediyi düşünüp, tadını çıkarın.
bu sene içinde bende olacağım. 6 gün izinle bayramı birleştirdim ama istanbul içinde takılacağım. arkadaşımda aynı zamanda izin aldı ama o şehir dışına çıkamıyor. bizde günübirlik aktiviteler yapmayı planlıyoruz.
ne güzel birşeymiş.tüm gün evde olmak aile ile daha çok zaman geçirmek tüm gün net başında sevilen dizileri izlemek.deniz tatili tamam iyi de bu da çok gerekliymiş.
