evde herşeyin üstüne üstüne gelmesi ruh halidir. anne, baba, abla, kardeş herkes biraz sinir bozucu olmaya başlar git gide ve gün saymaya başlarsın artık.
kesinlikle var olan ve içinde hatta dibinde bulunduğum ruh halidir. uyku, gezmek, tembellik, bilgisayar falan filan bi yere kadar. sonrasında edinilen saçma uğraşlar, gereksiz hobiler, sıkıntıdan anneyle altın gününe gitmeler... yok yok okul en iyisi. eh 13 yıl olmuş sürekli okul. alışıyor bünye bi yerde tabi. arıyor okulunu. *
insan yavaş yavaş "bi kaç soru çözsem mi lan acaba? belki zaman geçer." diye düşünmeye başlıyor. öyle olmasa bile anne bunu bi şekilde aklına sokuyo zaten. *
