güzeldi bu tatil denilen şey,yorgunluk bırakmadı üzerimde, şanslıydım.
sevdiklerimi önemsedim fazlaca, sevmediklerimi küçümsemedim ayrıca.. geriye şöyle bir baktım hep bilindik tepkiyi verdim..'su gibi geçti gitti yahu'..
tatilim, canım sevıyorum seni güzeldin de fakat sonuna yaklaştgımda senin hep hüzün bırakıyorsun yüreğime neden? seni sevmeme neden olmuyor bu neden.. sen kal hayatımda.. köşelere kaçmadan..
sevdiklerimi alıp götürme benden, bayram çocukları gibi sevindir hep.. ben elini öpeyim sen bana şeker ver.. üzme tatlı canımı,açma aramızı..
gözyaşlarımı sende yaşamayayım ben, kırıklıklarımı unuttur hatta.. söz ver bana, unutma sözlerimi, sözlerini..
sana yazıyorum şimdi ben ,degerini bil ey üzüntülerimin katili tatil..
isteklerim yormasın seni, arsızdır ruhum ,sabretmeyi bil..
ve her karne sonrasında girme hayatlara.. kar tatilinde gel çokça ya da ne bileyim eşşek gribinde falan uğra..
biz severiz tatili, sen de sev bizi,üzme bizi..
kimi için dinlenmedir, kimi için ızdırap, kimi içinse ayrılıktır..
benim için ayrılıktı. "gidiyorum" dedi her zaman yaptığı gibi bana danışmadan. "peki" dedim. ne kadar "kal" desemde o an diyemedim işte.
güya kız kıza eğlenceydi, kız kıza gezme-tozma olaylarıydı. bilemedim ki çocukluk arkadaşınında onlarla gittiğini.. bilemedim ki benden soğuduğunu.. bilemedim ki arkadaş ayağının göt ayağı olduğunu..
tatilden döndüğünde "ayrılalım" dedi.. "neden" diye sordum.. uzunca süre yanıt aradı ama oda biliyordu mantıklı bir cevabı yoktu bana sunabileceği.
"uygun değiliz, ben sana göre değilim" dedi.. tüm gerçekliğiyle vurdu yüzüme. haklıydı..
insanın kendine vakit ayırabildiği güzel zaman dilimi. ancak tatilin ekürisi olan iş zamanı olmasaydı tatil hiç de eğlenceli olmazdı. derbi gibi düşünün işte.
bir kaç gün sonra benim olacak olan ve memlketime gitmemi sağlayacak olan sevilesi doyum olmayan güzelim şey.memlekette olacağım için 20 gün gibi bir süre internetten uzak klacağım dolayısıyla uludağ sözlüktende uzak klacağım bitmesini kimsenin istemedği bir acayip duygu serüveni.benim tatillerim genelde çay toplamak fındık toplamakla geçtiği için sinir küplerine bindiğim hem iyi hem kötü günlerin toplamı.
insan psikolojisi esas alındığında bazı araştırmalara göre göre cumartesi ve pazar tatilleri, cumartesi günü beyinde sona eriyormuş. çünkü pazar sabahı insanların çoğu yarın iş/okul var diye uyandıklarından pazar günlerini tatil modunda geçiremiyorlarmış.
olsa olsa bir yanılsama.insanda yaşayacak derman bırakmayan sıstem ıcınde debelenenler ıcın beyhude bir ödül,sadece sistemin kendini gerekçelendiren ,kendinin tekrarını garantiye alan sözde bir çıkış noktası,nefeslenme alanı...
Bi sorun, hemde külfetli bir sorun. En azından bana göre !.. Tatil yapmanın amacı, belirli bir zaman dilimine sahip olduğumuz o süre içersinde senenin yorgunluğu atmak, eğlenmek amaçlı değil midir?
Öncelikle bayanlar için alışveriş mevzuu baş gösterir ki, alışveriş yapmak adına tatil bi bahanedir ve alışveriş yapmaya davetiye çıkarır. Onca bavulu taşıyan er kişi olduğu için tuzu kurudur onların. Sorun yoktur. Ama işte sorun bunla bitmez, bu daha başlangıç. Diğerleri;
Gidilen tatil köylerinde, yerlerinde; kahvaltı etmek adına anasının gözü bir saatte kalkıp, henüz afyonu patlamamış bireylerin kahvaltı etmeye çalışmaları, o dramatik sahnelere tanık olmak gayet fenadır. Hatta ben işletmeci olsam (ki ilerde inşallah o kadar uzak bir şey değil) sabah herkes dumur anlarını yaşarken o kadar fazla muhtelif kahvaltılık koymam mesela. Açık büfe serviste, bir yere siyah zeytin, ötekini zeytinyağlı zeytin koyarım, ötekini zeytinyağlı ve kekikli koyarım, ötekine zeytinyağlı, kekikli ve pul biberli... Tabi ki öyle yapmam, şaka bu.. zira müşteri memnuniyeti önemli.. ileride elbette bende böyle her işletmeci gibi yapacam. O düsturuda ilerlicem. Zira her kafaya göre uyum sağlanamaz, sistemin işleyişi böyle. Ama ben şuan tatilci gözüyle değerlendiriyorum henüz işletmeci mertebesine ulaşamadım. Onun zorluğunu bilemem. Ve dediğim gibi bu genelleme değil sade ve sadece şahsımın görüşüdür.
Diğer bir sorun ise şezlong sevdasına kahvaltı saatinden de önce henüz hava aydınlanmaya emeklerken ki saatlerdir. Aman Allahım bu ne ızdıraptır. Ya da buna gerek yoktur, geceden havluyu koyabilirsiniz. Ama bunu düşünmesi bile gıcık ediyor beni. Sabah gittiğimde havluyu bulabilecek miyim? ya da başkası bilmem nereye havluyu fırlatır mı? Sonra ben gider darmadağın eder miyim? gibi bir sürü sorular kafidir irite olmak için…
okulun bitmesi manası içerir öğrenci kişisi için.
şu kışın sövüp durduğu şehre veda zamanıdır. ayrıca memlekete, aileye hasretin son bulmasıdır. onun yanında şu uzun zamanlar zar zor vakit geçirdiğin, gitmek için gün saydığın şehre, içindeki nadide insanlara ne kadar alışıldığını yüze çarpandır.
küçük bir kasabanın yakınında yeşil bir yamacın dibinde incecik kumlarda yatarken cırcır böceklerini dinlemek. kahvaltı sonrası kasabaya inip plajın içindeki foto kumsaldan makinaya film taktırmak. plastik tabak ve bardak almak küçük tozlu bakkalda bir de en kalınından gazete. balkonda güneş gelene kadar sabah serinliğinden istifade çayını yudumlarken salıncaktaki çocukları seyretmek. yamaçtaki gri kayaları incelemek terlik cızırtıları eşliğinde. güneş vurunca terlemeye başladığını hissedince şortu takıp sahile inmek. akşam self servis açık menüde ne lazımsa onları yemek. kısıtlamalardan tamamen sıyrılmak. sanatçıyı dinlerken çayını yudumlamak. rüzgar esip de sanatçının bacağı görünecek mi eteğin altından diye merak etmek. saksafoncu ne zaman öttürecek o boruyu diye sabırsızlanmak. bu nevi boş ve ehemmiyetsiz mevzulardır tatil.
