doğduğum kentin taraftar grubudur. kendine aşık eder, bağımlılık yapar ve küçük yaşta aşkın ne olduğunu tattıran taraftar grubudur. allah ayırmasın bu taraftar neler gördü neler çekti fakat hiçbir zaman takımına karşı desteğini bırakmadı.
bazıları barakada bazıları sokaklarda
bazıları çadırlarda yaşıyoruz sakaryada
bugün tekrardan yüzlerce defa gurur duyduğum taraftar grubudur. yönetimsiz, futbolcusuz bir dönemde, daha lig başlamadan her gazete köşesinde 'bu takım bu sene paraşütsüz düşer' söylemlerine rağmen, ilk on beş haftada alınan dokuz puana rağmen, binler bugün yine armalarının peşinde stadyumdalardı. belki iki taraftan da gol sesi çıkmadı fakat bugün Tatangalar 5 Sarıyer 0. Teşekkürler tatangalar, teşekkürler dünyanın en onurlu kabilesi.
2002 senesinde gümüşhanedoğan spor ile sakaryaspor arasında oynanan maçını izlediğim tribünü hınca hınç dolduran ve doyasıya bağıran taraftar grubudur.
bu başlığın altına hodri yandan adına yazı yazan arkadaşlar: kafanız nasıl bir, "bir milyon". kendi şehriniz sizi istemezken sakaryaspor maçına 10 dk geç gelip daha maç başlamasına 10 dk varken kaçan bir topluluk nasıl olur da bize laf atabilir?
inanıyoruz, vazgeçmiyoruz nidalarıyla Çark Caddesini inleten Taraftar Grubudur. 500 kişilik deplasman tribününe 1500 kişi girerek pendik olaylarının baş kahramanlardır.
bu akşam maç bitiminde adapazarı'nı birbirine katmış olan itici sözde taraftar grubu. ulan ufacık çocuklar eziliyordu birkaç gerizekalı ergenin gösteri merakı yüzünden.
"seviyorum seni" şarkısını tribünlerde öyle bir söylerler ki, insanın aşık olmasa bile aşık olma isteği tavan yapar. bir de işin diğer boyutundan bakarsak sanki o tezahüratı yaparken insan takımını sevdiği kişinin yerine koymaktadır ki bunu her babayiğit yapamaz.