ufak bir detay atlanmis sanirim. bunlar, o insanlarin cesetleri degildir. cesetler; kulun icinde coktan curumus ve yok olmuslardir. bu figurler, kulun icine alci doldurularak elde edilmis modellerdir. tas kesilen falan yoktur. olsa olsa alci kesilen vardir. ha tanri cezalandirmistir, ya da dogal bir patlamadir orasini bilemem. onu bir tek kendisi bilir.
katatoniklerdir. bilindiği gibi katatonikler bir anda gelen kriz sonucu bütün kasları kasılarak taş kesilen insanlardır. sonra açılırlar tabi.
ancak bazen ölüm çeşidi ekstrem olan kimselerin bedenleri bozulmadan kömür ve taş haline gelebilmektedir. bunu, öyle "gözüne far tutulmuş tavşan gibi kalakalıp taşlaşmışlar" diye lanse edenler de çıkıyor malum. ancak örneğin pompei halkının ölümü çok ekstremdir ve günümüzde de gerçekleşme ihtimali olan bir durumdur. pompei halkı volkan eteğine yerleşim alanı kurmuşlardır ve volkan patlaması sonucu yandıkları için bedenleri de günümüze kadar gelmiştir. buna benzer şeylerden biri de çölde kum pişmesi sonucu yaşanır. mesela ingilterede british museum da bugün insanlara kızıldenizden çıkarılmış firavun diye anlatılan bir ceset vardır. çölde kum pişmesi sonucu bedeni tamamıyle yokolmadan günümüze kalmıştır. çöl kumu olmayıp toprak olsaydı taş ya da kömür olacaktı. yani ortada, babası olan cüneyt arkına kılıç çekip de kolu baştan başa taş olan ibretlik evlat durumu yok. neden volkanik arazi? çünkü toprağı verimlidir ve bu nedenle bugün de hala insanlar aktif volkanların eteklerinde yerleşim alanı kurmaktadır. hatta 10-15 sene önce bir volkan patlaması sonucu pekçok insan da yanmıştı. normal şeyler bunlar.
"bilim var, tanıdık geliyor mu acaba?" demek isterdim, demiyorum.
M.S 79 da, Vezüvden dumanlar yükselmeye başladı. Bir patlama olacağını anlayan Pompei halk limana doğru kaçmaya çabaladı. Gemilere binebilenler bir daha dönmemek üzerine kentten uzaklaşmaya başladılar.
Sarsıntılar başlayınca 20 dakika kadar süren bir şaşkınlık yaşandı. Halk paniğe kapıldı ve bir hareketle Sarno nehrindeki 600 metre uzakta olan bir limana atıldılar. Ne yazık ki bunların yolunu bir deniz kabarması kesti.
Dev dalgalar, bindikleri gemileri birer çöp gibi yukarıya kaldırıyor ve şehrin surlarının içindeki kızgın lav denizine doğru fırlatıyordu. Zaten bu arada gökten iri kum taneleri büyüklüğünde çok kızgın küçük taşlar yağmaya başlamıştı.
Şehrin insanları, rastgele sağa sola koşup duruyorlardı. içlerinde farkında olmadan Vezüv'e doğru koşanlar bile vardı. Kurtuluşu evde görenler, volkandan çıkan müthiş sıcaklık yüzünden havadaki oksijenin kısmen gaz karbonik hale dönüşmesi yüzünden boğuluyorlardı. http://www.internethaber.com
