1916'da istanbul'da doğdu. Galatasaray ve Saint Benoit liselerini bitirdi. 1940'da iÜ Hukuk Fakültesi'nden mezun olarak Esas Teşkilat Hukuku kürsüsünde asistanlığa başladı. "Müessese Teorisinde Fikir Unsuru ve bazı Hususiyetleri" konulu teziyle doktor, "Amme Hukukumuz Bakımından ikinci Meşrutiyet'in Fikir Cereyanları" çalışmasıyla doçent oldu. 1959'da profesör olarak Anayasa Kürsüsü'ndedir, iktisat Fakültesi ile Gazetecilik Enstitüsü'nde ayrıca dersler verir.
1953-54'te Avrupa ve Amerika'da mesleki incelemeler yaptı. 27 Mayıs askeri darbesinde askerlerin "meşruiyetini kaybetmiş bir iktidara karşı haklılığını belirten" 28 mayıs 1960 tarihli raporu imzalayan 7 kişilik bilim heyetinde ve Anayasa Komisyonu'nda yer aldı. Komisyon başkanı Sıddık Sami Onar'la anlaşamadı, ayrıldı. MBK onu Paris'te NATO emrinde görevlendirdi. 1961'de Kurucu Meclis üyesidir. 1965'de Melahat Hanım'la evlendi, yeniden üniversiteye döndü, iÜ Hukuk Fakültesi Dekanı, ardından kurucusu olduğu iÜ Siyasal Bilimler Fakültesi dekanı oldu. 12 Eylül askeri darbesi onu görevden aldı. 29 Ocak 1991'de öldü.
Legion d'honneur nişanı aldı (1980), Balıkesir Barosu'nca Anıtlaşmış On Hukukçudan Biri seçildi (1983), Sedat Simavi Siyasal Bilimler Ödülü'nü kazandı (1989).
Başyapıtı Türkiye'de Siyasal Partiler'dir (3 cilt).
Eserleri: -Amme Hukukumuz Bakımından ikinci Meşrutiyetin Fikir Cereyanları, 1948. -Türkiye'de Siyasi Partiler 1859-1952, 1952. -Hürriyetin ilanı, 1959. -Türkiye'nin Siyasi hayatında Batılılaşma Hareketleri, 1960. -islamcılık Cereyanı, 1962. -Devrim Hareketleri içinde Atatürk ve Atatürkçülük, 1964. -Siyasi Müesseseler ve Anayasa Hukuku, 1964. -Türkiye'nin Siyasi Gelişmeleri, 1970. -Türkiye'de Siyasal partiler, 3 cilt, 1984, 1986, 1989. -insan Derisiyle Kaplı Anayasa, 1979. -Medeniyetin Bekleme Odasında, 1989.
(kaynak. http://tr.wikipedia.org/wiki/Tar%C4%B1k_Zafer_Tunaya )
istanbul Üniversitesi Hukuk Fak. Dekanı, ardından kurucusu olduğu istanbul Üniv. Siyasal Bilgiler Fakültesi dekanı oldu. Balıkesir Barosu “Anıtlaşmış On Hukukçudan Biri” seçti. (d. 1916, – ö. 1991, istanbul)
Din sömürüsünden yakınan Tunaya, Atatürk ilkelerinden ödün veren hükûmetleri sıkça eleştirmiştir. 1950'lerde "islam dininin devletin resmî dini" olması gereğinden söz eden milletvekillerine karşı çıkarak yanıtlar vermiştir. Türkiye'de laikliğin bütün saldırılara karşı yıkılmayan bir devrim ilkesi olduğunu ve devrim ilkelerinin Türkiye'nin kuruluş ve kurtuluş yolu olduğunu savunmuştur. Din propagandasına hemen hemen bütün siyasal iktidarların iltifat ettiklerinden yakınan Tunaya, oy toplamak için dini sömürme politikasının revaçta olduğu bir ülkede, laikliğin devrimci bir anlam kazanacağını yazmıştır.
