eski cıvıltısı kalmayan efsane. kimseler kalmamış mahallede, dönüşüm falan derken yıkmışlar bir çok evi. madde piyasası sürüyor tabi görülen kadarıyla. istanbul'un bir zamanlar hareketli şimdi yorulmuş çocuğu.
istanbul'a ilk gelişimde beni 2 gün misafir eden istanbul'un ortasında ama bir o kadar istanbul'dan uzak semt. 2 gece kaldığım otel gece başına 3 kez basılınca apar topar başka bir yere gitmiştim. meğer her türlü dalaverenin döndüğü otellerden biriymiş ben gibi gariban anadolu çocuğu ne bilsin bunu.
Cumhuriyet öncesinde Nüfusunun ezici bir çoğunluğunu Gayrimüslimlerin oluşturduğu Beyoğlu semtidir. Pera'da bulunan konsoloslukların cumhuriyetle birlikte ankara'ya taşınması, genç cumhuriyetin beyoğlu'na üvey evlat muamelesi yapması ve 6-7 eylül olayları gayrimüslimlerin bölgeyi terk etmesine yol açmıştır. Bugün zihnimize kazınmış olan Tarlabaşı imgesi, bu süreçlerin sonucu olarak mahallelerin işgalci yerleşimlere mekân olmasıyla tamamlanmıştır. taksim 360 projesi'ni ise bahsettiğim imgeyi kökten değiştiren hareketlerin başlatıcısı olarak görebiliriz.
Ahmet Ümit kitapları bir, kayıp şehir dizisi iki... Fena halde tarlabaşını cezbedici kılıyorlar gözümde. Tarihi dokusu ve kozmopolit yapısı beni kendine çekiyor.
Bir gün sokaklarında kaybolmak istiyorum. inş bıçağı takmazlar. *
2012 yılında sosyoloji masterı yapan arkadaşımla alan araştırması süresince epey gittigim yer. Çocuklarla ilgili olan bu araştırmada cocukların sürekli suç içerisinde bir hayat sürmelerinden mütevellit kahir ekseriyeti polis olmak istiyordu. Günlük alan araştırmamız bittikten sonra beyogluna geçip arjantin bardak da soguk bira içerdik. Bahar sıcağında güzel günlerimizdi. Tarlabaşı gerçek bir film sahnesi gibidir. Beyoglundaki bir çok seyyar meslek sahibi orada oturur. O harika midye dolmalar tarlabaşındaki mardinliler tarafından yapılır. O yıllarda beyogluna bakan tarafları turistlere günlük kiralanmak için birer birer rezidans yapılmaya başlanmıştı. Bir çok erasmus ögrencisi burada kalırdı ve sıkça girip çıkmama rağmen herhangi bir sorun yaşamadım. "Mahalleden" olduk belki de kimbilir....
Sıkıntılı bir yer. Bilinçli bir şekilde buraya girmek her babayiğidin harcı değildir. Bilmeden girmekte mümkün. Kayboldum ayağına tarlabaşında başına vukuat gelmeden dışarı çıkabilir. Bir de Ağır Roman ile ünlenmiştir.
Yıllar önce birini kasimpasa hastanesi psikiyatri servisine nezaret ederek götürüyordum. Anamı babamı özledim dedi. Tamam ugrayalim dedim. Girdik sokaklara evine geldik babasi camda sigara içiyordu. Sevindi adam. Anası kizkardesi falan evde. Küçük bir çocuk leğene işiyordu çıplak. Bizim eleman sarıldı anasına ağladı falan. Ablası bir paket malboro verdi Al abi iç dedi. Sonra çay geldi. Tadı acaipti. Baktım şokella yemişler şlurp yapmışlar kaşıkla ama kalmış biraz kaşık içinde neyse.
