türk sinemasının içine düştüğü durum. özgünlüğü zedelese de bir yandan da güzel bir hadise. tarkovski, kubrick, kieslowski isimlerini duymak ne yaptıklarını anlamlandırmaya çalışmak dahi hala manasını koruyan ve kafadan heyecanlandırmaya devam eden güzide bir konu. hem de hala daha...
aklıma umut sarıkaya çizimi geldi şimdi. öldüm ben. göndermeye değil, fatiha'ya ihtiyacım var benim.
