Çok şeyimizi aldın be tarih çok.
Kimimize bıçak geldi, kimimize ok.
Düşmanın elinde, silahtan yok yok,
Bizde ne silah var, ne de karın tok.
Geri döneriz umuduyla çıktık vatandan,
Ne idare var, ne asker, ne de kumandan.
Lafla kandırdılar bizi yalandan,
Ne yapıp edip kopardılar anavatandan.
Biz "Soykırım" deyince "Değil" diyorlar,
Hakkımızı yine, yine yiyorlar.
Bizleri gitgide sindiriyorlar,
Sessizce mideye indiriyorlar.
Yüce Rabbim bir gün bize de verir,
Bize bunu yapanlar elbet geberir,
Cezasız kalmaz kimse, ceza verilir,
Caniler elbet yere serilir...
Hiçbir suç cezasız kalmaz Allah büyüktür...
bugün, 101 yıl süren kafkas-rus savaşı'nın sonlandığı gün. bugün hayatta kalan atalarımızın anavatandan sürüldükleri gün. bugün 21 Mayıs 1864!
bugün çerkesler, en güzel çerkeskalarını giydiler.
yanlarına tüfeklerini almamışlar, hepsini yamultmuş, kırmışlardı. düşmanın eline geçsin istemiyorlardı.
savaş alanına giderken, amaçları zafer kazanmak değildi, onurluca ölmekti.
bazısı binlerce yıllık meşelere sarıldı, bazısı yerden bir avuç toprak alıp kokladı.
dönüp son kez ait oldukları dağlara, ormanlara baktılar.
o gün hepsi, ataları olan nartlar gibi savaştı.
bir çerkes atlısına onlarca rus saldırıyor, zor deviriyorlardı.
bu orantısız savaş, yaklaşık 2 saat sürmüştü.
hepsi tanrılar gibi savaşmıştı, ancak hepsi o gün, orada öldü.
hayatta kalan bebekler, yaşlılar, kadınlar osmanlı topraklarına sürüldü.
budur bizim burada olmamızın sebebi.
işte böyle bir şeydir çerkes olmak.
böyle şeylere rağmen, dimdik durabilmektir.
'tanrı tüm dünya milletlerine güzellikler, mutluluklar versin. çerkesleri ve abhazları unutmasın.'
