tarihi mekanlara girilip gezildiğinde, o mekanın tarihsel atmosferinde yaşanan duygu yoğunluğudur, kişiden kişiye değişebilir...
mesela bizim orda roma döneminden kalma bir kilise var, oraya girdiğimde sanki zamanda yolculuk yapıyorum, o dönemin insanlarını görür gibi onlarla iletişime geçer gibi oluyorum, enteresan duygular kaplıyor insanı, duvardaki haç kabartmalarını işleyen yortma ustalarının vurduğu murç izlerine dokununca sanki o işlerken ben de yanında onu izliyor gibi oluyorum, enteresan duygular sarmalıyor sizi...
gerçekten tarih bilincini gerçek mana da oluşturup medeniyetin ortak mirası olan bu eserleri çok iyi korumamız gerekiyor...
moğolistana gitmiştim ve at çifliğinde ata binip açık hava müzesinin etrafında koşturmuştum o duyguyu nasıl anlatayım sanki atın üstünde uçuyordum sanki düşman ordusunun içine tek başıma dalıp çıkacakmış gibi cesaretlenmiştim sanki kağanımız hücum emri vermiştide bende düşmana koşturuyordum barbarlık duygularım kabarmıştı beni bıraksalar yunanistana kadar giderdim o gazla felan attan inip otağlara girdim birinde bağdaş kurup oturdum ve kımız içtim sanıldığı gibi alkollü değil beyler yalan hep içtim bi bok olmadı sadece türklük duygularım kabardı neyse aynı duyguyu 1 sene sonra roma tarihi müzesinde ve açık hava müzelerinde yaşayamadım anlayamadığım bir şekilde moğolistanda gelen duygu italyada gelmedi içime işlemedi.
