geçmişimizi yabancı kaynaklardan öğreniyoruz, bundan daha kötü ne olabilir?...
eskilerde matbaa yoktu, kalem yoktu, kağıt yoktu. imkanlar kısıtlıydı ama günümüzde böyle sorunlar yok. alternatifleri lehinize çevirin, çağımızın en etkili silahı olan kalemi kullanın. içinizdekileri boşaltın, emin olun toplumun bilinçlenmesine mutlaka sizin de faydanız olacaktır...
başta yadırganırsınız, horlanır, destekçi bulamazsınız ama en azından kendinize olan saygınızı kaybetmemiş olursunuz. burada kişisel gelişim motivasyonu saçmalıklarından nutuk çekmiyorum, herkes kendi hayatını yaşar beni ilgilendirmez kimsenin ne yaptığı ama yarın yine siz üzüleceksiniz. zor değil açıp okumak, araştırmak, birşeylerin farkına varabilmek. illa kendinizi beğendireceksiniz diye bir kuralda yok. bırakın beğenmesinler. kimse sizi doğrularınızla kabul etmeye yanaşmayacaktır. bunun için, doğru bildiğiniz şekilde yaşayın. her türlü imkanı elinin altında varken köşeye çekilip sessizce olayı izleyenler emin olun cool görünmüyorlar. ben gerizekalı diyorum, açık bir şekilde ifade edersem. saygı da duymuyorum. eğer sen teknoloji içinde yüzerken ısrarla bundan feyz almıyorsan ki aldıklarını yansıtmıyorsan, olmaz olsun senin varlığında, teknolojinde. ne zaman öleceğimizi bilmediğimiz için hayat hiç bitmeyecekmiş gibi gelir. ama hiçbir şey çok tekrarlamaz kendini, aslında çok az tekrarlar. çocukluğunuzun bir öğleden sonrasını, öyle ki hayatınızı onsuz düşünemediğiniz, sizi derinden etkilemiş bir öğleden sonrayı daha kaç kez anımsayabilirsiniz ki, belki dört beş kez daha, belki o kadar bile değil.yani hayat uzun değil, sonsuza kadar yaşamayacaksınız. ama güzel bir dünya geride bırakabilirsiniz. her alanda zevkiniz olsun. sadece siyaset yapın demiyorum. tarih, edebiyat, bilim, sanat, müzik her alanda sesinizi alçaltmayın. hani sonunuzu düşünmeyin, sonunu düşünen zaten kahraman olamaz. hiç birşey olmazsa gülümseyerek hayata veda edebilirsiniz. bu lüksü hayat size mutlaka sunacaktır kendisiyle ilgilendiğiniz için...
