Sanki onbinlerce ayagim varda 1 tane kirilmis gibi aci veriyor, yürürken hic yokluk farketmiyorum fakat hep bi aci var her adim attigimda şununda farkindayim yere düssem kimse kaldirmicak beni.
gece uyuyan dört buçuk yaşındaki oğlunuzun yanına sokulursunuz usulca. amacınız uyandırmadan o masumu az bişey seyretmektir, bu yüzden çok ağır hareket edersiniz. kokunuzumu alır bilinmez, uyanır gibi olur hafif aralar gözlerini gözgöze gelirsiniz. o küçücük kolunu boynunuza dolar minik parmaklarını yüzünüzde gezdirirken "babaamm benim" der. işte o anın o an hissedilen duygunun tarifi mümkün değildir.
Acı. Tam göğsümde. inanılmaz kötü anlarda orda, tam ortada yanan, kavrulan bi şey var. Aslında yok. Boşluk. 4 aydır var bende bu boşluk. Hazmedemediğim şeyleri oraya saklıyorum. Saklıyorum ki insanlara güçlü görünebileyim. Tam Tarif edemiyorum, yaşayanlar bilir ve beni anlar.
