reel sosyalizmin yıkılışı ile birlikte saldırganlaşan emperyalizm, dünyayı yeniden şekillendirmesinde bağımlı ülkeleri parçalayarak yeni ve kontrol edilebilen pazarlara çevriliyor. ulus devletin kendileri için anlamı güçlenirken bağımlı ülkeleri ise birer kent devletçiklerine çeviriyor.
yugoslavya'yı bölen demokrasinin beşiği olarak ilan edilen ab ve abd emperyalistleri, her yerde saldırganlıklarını pervazsızca devam ediyor. amaçları belli: daha küçük, şirket tipi ülkeler ile daha fazla pazar ve emekçilerin iktidarı ele alacakları zemini ortadan kaldırmak. sermaye sınıfının egemenliği böylece daha güçlü bir biçimde ve yekpare bir şekilde kurgulanabilir. bugün eski sovyet topraklarında pazarlanan turuncu devrimler, emperyalizmin yönlendirmesinin yeni eğilimlerini gösteriyor.
türkiye'de de bu sermayenin özgürlük alanlarının genişletilmesi, emekçilere uygulanan baskıların arttırılması ve gerici düşüncelerin- liberal, milliyetçi/ulusal, dinci- palazlandırılması ile mümkün kılınıyor. işte taraf bu projenin ayaklarını bastığı tarihsel bloklarin ideolojik üretim merkezini oluşturuyor. taraf gazetesi bir medya kuruluşundan daha fazlasını içermekte, bir ideolojinin paradigmalarını yaratmakta kullanılmakta. misyonu ise türkiye'nin abd ve ab yörüngesinde uyumlu, belki daha küçük ve ya daha büyük topraklara sahip olduğu ama asla egemen bir devlet olmadığı, emekçilerin iktidardan daha çok uzaklaştırılarak sermaye sınıfının egemenliğinin bir kez daha ilan edilmesidir.
ittihat ve terraki'nin devam ettiricisi ve cumhuriyet'in kuruluş paradigmasını üstlenen kemalizm'e saldırması ise işin sadece ufak bir boyutu. bugün kemalizm çevresinde topladığı kitlelere karşın ideolojik üretimi düşük, etki alanı dar bir ideolojidir. yalnız cumhuriyet'in kimi temel kazanımlarına saldırma aslında 23 paradigmasının zorunlu olarak ele aldığı ve ekim devriminin yarattığı koşulların ürünüdür. taraf gazetesinde deniz gezmiş ve 68 kuşağına ilişkin dönen tartışma aslında gazetenin asıl yüzünü göstermektedir.
cumhuriyet kurulurken bu topraklara soktuğu kimi kavramlar olan aydinlamacilik, kamuculuk, yurtseverlik gibi kavramlara aslında daha başından sınıfsal tercihi itibariyle ihanet etmiştir. kendi ölüm fermanını ise imzalamış ve günümüzde bu ölüm fermanı her tarafa duyurulmaktadır. taraf bu ölümün resmi belgesidir. türkiye solu'nun ise tutamak noktaları ise taraf gibi bir gazetenin yarattığı ve alan açtığı yasal marksizmci, liberal solcu alanı terk etmekten, oraya müdahale ederek devrimci bir çizgide tutunmaktır. aksi taktirde tasfiye edilen cumhuriyet'ten öte emekçilerin sınıfsal iradesi ve solun ta kendisi olacaktır.
tarafın tarafı bellidir. sermayenin, ab'nin, abd'nin ve nato'nun tarafıdır. özgürlüklerin beşiği olarak pazarlanan şeyler bir yanılsamadan fazlasını içeriyor, bilinçli bir idelojik saldırıyı. bu saldırının anlamı ise demokrasiden çok sermaye diktatörlüğüne çıkıyor. gidilen yol bir krize doğru evrilmektedir, bu krizde bir taraf olmayacak sol faşizmin ve sermayenin saldırısına boyun eğecektir. reel demokrasiden söz edenler acaba hangi demokrasiden söz ediyorlar? şu bizi 3 kuruşa mahkum edip 12 saat çalıştırmak isteyen sermaye demokrasisinden mi? o demokrasi bir tek diktatörlüğe çıkar, özgürlük ise toplumsal kurtuluştan.
