hayaller dünyasında yaşamaktır. o hissettiğin harika duyguyu kaybetmemek adına kendince, onunla tanışmamaya karar verirsin. onu düşüncelerinde büyütür büyütür kocaman bi dev yaparsın. o'nunla tanışınca onun tamamen bi piyona dönme olasılığından korkarsın. sen kafandaki yarattığına aşık olursun. o da bi başkasına. öyle de devam eder..
önce ısrarla reddedersin, görüşmek istemezsin bir şekilde telefonun öbür ucundadır. sesi çok tanıdık gelir sanki hep bu sesi aradınız bütün insanlarda. yüzünü bilmediğiniz ama tanıdık gelen bir ses, nasıl da çeker sizi kendine. istemeyerek açtığınız o telefonu kapatmamak için yeni konular türetirsiniz, mevzu bitmesin diye abuk sabuk sorular sorarsınız. artık telefonu kapatma vakti geldiğinde kulağınızın uyuştuğunu hisseder şaşırırsınız. beyninizin bir noktasından kopmuş sinirin diğer ucunu bulması gibidir duyduğunuz his. evet doğru bildiniz, doğru insanı buldunuz ve onu henüz görmediniz.
tanışmadığın birine aşık olmak zordur. önceleri sen de onu tanımazsın ama daha sonra takip etmeye başlarsın her hareketini ve o insanı çözmeye çalışırsın. aynı zamanda göz göze gelmekten kaçarsın. aynı ortamda olsanız bile uzaklaşırsın. eğer onu hergün görürsen bu duygu hiç geçmez. onu biriyle görünce depresyona girer yastığını başına bastırıp ağlarsın. her yerde onu görmeye, başkalarına yanlışlıkla onun adıyla hitap etmeye falan götürürsün olayı. sonra bir gün olur ve ortamlarınız ayrılır. bi daha onu hiç görmezsin. ama adı geçince hep bi burukluk hissedersin. biraz zaman geçince aslında "yalnızca kendin yaşadığın hatıraların" tatlı birer anıya dönüşür. hatırlayınca tebessüm edersin ama içinde bi taraf hep "tanışsaydık ne olurdu acaba" diye düşünmekten kendini alamaz.
nereden bakarsan bak büyük risktir. öyle ki hayat boyu bir kere alınır o risk. bir kere olur tanımadan sevmek. çünkü insanın nedensizce ve karşılık beklemeden sevme kontenjanı birdir. o kontenjanı kendi yakmadığı sürece sevebilme yeteneğini de kaybetmez. yetenek tükenmedikçe birler de tükenmez. bir kendi içinde bölünür, çoğalır.
ama insan o kontenjanını yakmaya görsün. bir daha sevememenin acısını burnundan fitil fitil getirir o hayat. o yüzden o kontenjanı yakacaksan sonsuz kere düşün. işin sonunda duyguları alınmış gri bir dünyanın mahkumu olmak var.
