bugün başıma gelince bir düşündüm ve bunu sadece yurdumun güzel insanlarının yaptığına karar verdim. iki isveçli konuşurken araya başka bir isveçli girip de "aa evet evet, o kesin öyle olmalı bu da böyle. hıhı evet" diyeceğini hiç düşünmüyorum.
durakta arkadaşla kentkartlarda aktarma yapmanın ne kadar avantajlı olduğunu konuşuyorduk. yandan dayı lafa girip "yeaa bırak yeaaa topu yalan hepsi şerefsiz bunların" deyince şaşırdık ilk başta. şerefsiz dedikleri kimdi acaba? "evet abi evet kentkart da yalan, bu hayat gibi" arkadaş bu cümleyi kurunca aha dedim büyük dayak geliyor. "evet bilaader yalan valla" cevabından sonra ohh dedim anlamadı dayı. baya konuştu sonra. bir ara hayatımız kemal sunal filmi gibi paso zam zam zam tarzı cümleler kurmaya başladı. arkadaş laf sokmaya devam ediyor, ben de tırstığımdan ötürü dayı anlamasın diye "evet abi haklısın, çok garip yaa bu konuda da haklısın. sürekli şaşırtıyosun beni çok ilginç" gibi cümleler kuruyorum. bir süre sonra otobüsü geldi de gitti. çok tırstım lan.
hayret bi olaydır hakkaten. bu yuzden sınıfımdaki herkes kaynaşmışken bir ben kimseyi tanımıyorum anasını satım. nası tanıştı ulan bu kadar insan? durup dururken ''benim adım cemil sende adını söyle hadi hadi hadi nolurr tanışmalıyız. hemen ilk tenefüs senle kanka olalım. e-cafeye gidelim kahve içelim'' fln mi diyorlar anlamıyorum ki.
