yaklaşık iki sene evvel istanbul üsküdar'da yaşadığım sıradışı olay. hala etkisinden kurtulamamış olduğumdan olacak şimdi gelip bunun için başlık açıyorum.
kafam bozuk o gün, evden çıkmışım. "ne yapayım?" dedim, gittim üsküdar sahile. beşiktaş motorlarının durduğu yerin az ilerisindeki banklara oturdum. yaklaşan karaltıyı hissettim ve "kesin bir şey diyecek" şeklinde bir tahminde bulundum. beni yanıltmadı. "oturabilir miyim?" dedi. şimdi düşündüm: adam pis biri değilse, zaten buyursun. yok, pis herifin tekiyse zaten ben dedim diye oturmamazlık etmez, üstüne bir de bela çıkarır. olabildiğince serinkanlı ve bu durumlara alışık bir adam edasıyla: "otur muhterem, tapulu malım değil ya" dedim. oturdu. sigara istedi, verdim. muhabbete başladı. "ne yapıyorsun, okuyor musun, canın mı sıkkın" gibi bir kaç sorudan sonra adam muhabbeti sürekli kız eksenine oturtmaya başladı. "en son ne zaman seks yaptın?" gibi tepeden inme bir soru.. "hiç yapmadım" dedim. şaşırdı. ben de adama "bak yanıma gelip durduk yerde abuk sorular soruyorsun ama ben senden korkmuyorum, sen manyaksan ben psikopatım ulan!" mesajı vermek için sürekli muhabbet açıp, bu durumlara alışık bir adam davranışları sergiliyorum. "kardeşin var mı?" dedi. var dedim. "o da senin gibi yakışıklı mı?" haydaaa.. bu ne demek lan şimdi!!??. orda ilk sinyali aldım ve daha temkinli konuşmaya başladım. beş tane bira içmiş. belli zaten konuşmasından, ağzı da kokuyor. biraz daha konuştuk. sonra yine bir soru: "beni nasıl buldun?" bir müddet zihnim durdu. yine de serinkanlılıkla; "iyi muhabbet ediyorsun" diyerek aptala yattım. "başka?" eben diyecem, tırsıyorum. yine aptala yatıp, "iyi adamsın" falan deyip geçiştirdim. sonra sigarayı atıp, "hadi ben kaçayım artık" dedim. neyse ki korktuğum gibi yapışkan çıkmadı. hadi eyvallah dedi. sonra biraz yürüyelim şu tarafa doğru istersen, dedi. iki dakikalık arkadaşlığımızın duygusal bir zemine kaymasından korkarak*, "yok ben gideyim, evdekiler merak eder" dedim. ve gittim. kurtuldum. demek ki neymiş, öyle gecenin bir yarısı üsküdar sahilde dolanmıyacakmışız. belli bir saatten sonra ersin karabulut'un tabiriyle orklar inlerinden çıkıyor. aman diyim. iyi geceler.
