insanı acayip korkutan durum. sürekli beyninizi kemiren bir düşünce; ulan ya bana bir şey yapmaya kalkışırsa. belli mi olur, keser biçer bir şey yapar yani ve aklınıza geldikçe kendinizi kötü hissedersiniz.
ama dur sözlük, otur ve sana bir anımı anlatayım. bir sene önce gölcük taraflarındayım. doğa fotoğrafları çekmek için arabayla gitmiştim o taraflara. gündüz hava acayip güzeldi, güzel ne kelime harikaydı hatta. ama akşam olmaya yakınken hava öyle bir kapattı ki ne olduğunu anlayamadım. baktım hava kötüye gidiyor hemen arabaya atladım ve kontağı çalıştırıp farları yaktım. ancak o an aklıma çok kötü bir şey geldi. navigasyon aleti çalışmıyordu, yani sinyal alamıyordu çünkü hava kapalıydı. neyse ben çektim vitesi d'ye bastım gidiyorum derken yağmur iyice döktürmesin mi ? öyle bir yağıyor ki arabanın silecekleri yetişmiyor, allah kahretsin diye kendi kendimi yiyip bitirirken uzaktan koşa koşa birinin geldiğini gördüm. gelen kişi bir kızdı, turuncu düz saçları olan ve muhtemelen 30'larında olan bir kızdı bu. üstünde simsiyah bir tişört vardı. birbirimizi gördüğümüz zaman tanımasak bile çok sevinmiştik çünkü yağmur çok berbattı. bende ki şu cesarete bakınız; ben kızı arabaya aldım "gelin bu yağmurda dışarıda durmayın" dedim ve kız arabaya bindi. meğerse yakınlarda evi varmış kızın, hani şu dağ evleri olur ya aynı onlardan. neyse kızın o eve gittik, ben en başta sevinçliyim "yağmur yağıyor ama başımı sokacak bir yer buldum" falan diye. çünkü hiç bir yere gidemiyorum arabaylan, yani otoyolu bulmam imkansız. neyse, kızın evine geldik. o üstünü falan değiştirip mutfağa gitti. ben kanepelerin ve sobanın olduğu bir odadaydım. sevinçliyken bir anda aklıma "lan yoksa" sözcüğü geldi. içimi acayip bir korku kaplamıştı, kızı tanımıyorum, hava yağmurlu, mekan desen dağın başı. kız beni orada testereyle kıtır kıtır doğrasa cümle alemin haberi olmaz, beni öyle bir korku aldıki önce dışarı baktım ve gitmek istedim ancak yağmur çok şiddetliydi. araba jip ama yinede delilikti gitmeye çalışmak. o gece sabahı zor ettim yemin ediyorum. gerçekten zor sabah oldu, hep diken üstündeydim. ama bir şey yapmadı kız bana sağolsun evine aldı, güvendi falan. telefon numaralarımızı aldık hatta arada konuşuruz. ankara'ya geldiği zaman görüşürüz. vay anasını sözlük, çok gerilim dolu bir geceydi o gece.
tanıdığın birinin tanıdığıysa ve tanıdığın kişiyle gidildiyse sorun yoktur. lakin hiç alakasız bi insanın evinde kalınıyorsa korkulması ve tedirgin olunması gerekir.
