babası ölse mirasını nasıl yerim diye düşünen kitlelerin, bir ermeninin ardından bıraktığı sözde barış ve demokrasi mirasını paylaşma ve yaşatma arzusu.
en azindan olen insan, adam gibi adam icin goz yasi dokuyordur...
Bir de burada hic tanimadigi, etkisiz hale getirilen teroristler icin sokaga dokulen, gidip israel konsloloslugu onunde protesto yapan eblekler var. Onlara dil uzatan yok mu?
empatiden, insani üzüntülerden bihaber olması gayet muhtemel eşhas * söylemi. misal, sokakta hiç tanımadığınız yaşlıca bir amcanın hunharca katledildiğine şahit olduğunuzda "amaan adam sende, nasıl olsa tanımıyorum" mu dersiniz, içinizde bir şeyler kıpırdanıp az bile olsa bir üzüntü oluşmaz mı? duruma ve duygusallık düzeyinize göre gözünüzden iki damla yaş süzülmesi hiç mi olası değildir? bu kadar da zıtlaşmacı ve acımasız olmanın alemi yoktur.
