zamanında çok canı yakılmış, insancıklardan korkar hale gelmiş insandır. girdiği ortama çabuk ve/veya kolay uyum sağlayamaz, hatta bazen o ortamda bile yalnız takılmayı yeğler.
bu ayrıca konuşurken gözlerini kaçıran tiptir.
"ben kendime yeterim aslında çok fazla umrumda değilsiniz" havasını ister istemez hissettiren, yalnızlığın sınırlarını zorlayan ama eşi dostu olunca ortamın en eğlenceli kişisi olabilen kimsedir.
genellikle sence ben nasıl bir adamım lan sorusundan önce yolunu yapmanın anlatımıdır.
edit:bundan hiç birşey anlamazsınız ama beni tanısanız her dediğimi anlarsınız.
-tanımadan önce beni soğuk bulurlarmış.
+nasıl yani?
-yeni insanlarla tanışmadan önce buz dolabına giriyorum ben. Bir saat kadar falan bekleyip gerekli kıvama geliyorum. Sonra onlar gelip buluyor.
+allahını seven üstüme toprak atsın!
