ilk kez karşılaştığım için şaşırdığım, benden yaşlıların ise iyi bildiği bir şeydir. bana çok ilginç ve korkutucu gelmişti. bilenler varmış, yaşayanlar varmış bunu.
Tanzim satış komedisi şenleniyor. 2 kilo kota koymuşlar. Buna karneyle alışveriş denir. Bir de diyorlar ki çarşıdaki yangın sona ermiş. işe bak. Ucuzluğa yasak konmuş, hazine kapitalistlerin ömrünü uzatmak için seferber çıkmış, yangın söndürücülükten söz ediyorlar. Yarın rekabet edemeyenler battığında, mallar elde kaldığında ve ürünler karaborsaya düştüğünde de itfaiyeci kılıklı hırsızlar tiyatroya devam edebilecek mi. O zamana kadar halkın bekleyecek durumu da, beklemek için sebep de yok.
ızmırden daha önce ıstanbulda baslamıs ılk baslarda özellıkle et fıyatlarında gercekten pıyasa fıyatlarına göre fark yaratan beledıyeler elı ıle pıyasa fıyatlarını düzenleme amaclı satıs. Lakın sonra amacının dısına cıkmıstır.
80 lerde izmir'de her köşe başına açılan belediyeye bağlı olup bakkallardan daha uygun fiyata ürün satan süpermarketlerdi. sonra aldı yürüdü daha kurumsallaştı, hatta özelleşti bile. bu süreçte adı da değişti zamanla;
(bkz: tansaş)
