ömür derken, kastettiğim varolmaktır, dünyada, cennette ya da cehennemde.
malum, insanoğlu kendine çok değer veren bir varlık. öldükten sonra yok olup gitmek gibi bir düşünce onu çok huzursuz ediyor.
huzursuz eden gelecek vadedeki olaylar için ne yapılır? süslenir püslenir ya da oyalanılmaya çalışılır.
bizimde böyle yapmış olma ihtimalimiz var.
yani şöyle yapmış olabiliriz. bizi yok etme ama istersen ceza ver, razıyız. bence iyi de yapmışız. yok olup gitmek düşüncesi hakkaten kötü.
özellikle tek tanrılı dinlerde doğrudan, sonsuza kadar varolacaksınız denmemiştir. imalar var o ayrı.
bir taraftan da sonsuza kadar var olabilme düşüncesi insanın kendisini tanrılaştırmaya yönelik bir istekmiş gibi de geliyor. nerde o bolluk ya biraz fazla açgözlülük, sanki.
koca koca yıldızları patlatan yok eden neden bizi de tamamen yok etmesin.
not: sonu ist ile biten inançlara dahil değilim. inançlıyım. lakin allah aklımdan geçenleri nasılsa biliyor. bu tür düşünceler aklımdan geçiyor. saklayıp, ben süper inançlıyım diye sahtekarlık yapmanın alemi yok.
ha kaldı ki, bu tür düşünce, soru ve ikilemler pek çok eski islam alimi tarafından da dile getirilmiştir.
allah ın verdiği aklılla sorgulama yapmadan her söylenene inanan insanlara da ben saygı duyuyor ve imreniyorum ama sanırım yaratan pek öyle bakmıyor onlara, sık sık, aklınızı kullananın diye uyarıları var.
allah ın verdiği aklı kullanıyorum. doğrular yanlışları eleyerek bulunur.
Zorlamana gerek yok. Zaten verilmiş olan bir sözdür. Senin ölümün, sonsuz bir başlangıç olacak. Zaman kavramın tamamen ortadan kalkacak, teminatı var. Sen, kalbin ile hisset kafi olacak.
biri de çıkmış demiş ki zaten verilmiş sözdür. nerde verilmiş acep. bi kanıt ya da bunu söyleyen kutsal bir kitaptan alıntı yapsa da okusak, bilgilensek.