çoğu kişilerce kötü olarak görülen hede.
tanrı yalnızca insan oğluna yol göstersin diye kitaplar göndermiş olabilir buna bir itiraz yoktur.
ama kendisi hakkında fazla bir bilgi paylaşmamıştır bizimle bunu merak etmek kimselere göre kötüdür.
ama gönderdiği kitaplarda tanrı hakkında düşünemez onu merak edemezsiniz diye bir yasak konulmamıştır.
tevrat'ta hz.musa'nın, yanan çalıliktan seslenen tanrı'ya, "sen kimsin,mahiyetin nedir?" sorusu üzerine aldığı cevaptir.
kur'an da ise hz.musa'nın rabbini görme istegi üzerine şöyle bir ayet vardir:
Mûsâ, tâyin ettiğimiz vakitte gelip Rabbi onunla konuşunca Rabbim demişti, bana görün de bakayım sana. Rabbi, beni kesin olarak göremezsin sen demişti, fakat şudağavbak,eğer yerinde durabilirse görebilirsin beni. Derken Rabbi, dağa tecellî edince dağ, yerle bir oldu ve Mûsâ bayılıp yere yığıldı.Kendisine gelince de seni noksan sıfatlardan tenzîh ederim dedi,tövbe ettim sana ve ben, inananların ilkiyim.(7/143)
aslında her düşündüğümuz şeyi farklı bir referans noktası alarak tahayyül ederiz.anlamak istediğimiz şeyin ya zıtti ya da benzeri bir varlığı düşünürüz. varlıklara verilen isimler de işaret ettiğimiz varlığı benzerlerinden ayırt etmek için kullandığımız pratik bir çözümdür.
peki o zaman tek ve benzersiz olan şey in isme ihtiyacı var midir? o'na yönelik verilen her isim onun tam mahiyeti değil sadece bir güzergahtir.
baştaki soz'un felsefi anlamı üzerine birden fazla yorum yapılabilir. ama dikkat çeken bir sey de şudur:
tek olan tanrı eski tanrılar gibi kontrol edilen,bağlama buyuleri ile kullanılan bir tanrı degildir. o neyse o'dur ve o olmaya devam edecektir. düşünülen her tanrı fikri,tanri'nın düşünülen bütün mahiyeti o'nun tamamı değildir.
