mümkündür.
insanın vicdan ve ahlak ölçütü, kendisine yapılmasından hoşlanmayacağı bir şeyi başkasına yapmamak olmalıdır.
böyle uzun uzun hikayeler yazmaya lüzum yok.
bir şeyin iyi veya kötü olduğunu anlamam için emredilmiş olmasına gerek yok.
kant, ahlak metafiziğinin temellendirmesi kitabında tanrıdan hiç bahsetmez. çünkü tanrı otoritesinde, insanlar eylemlerinde özgür değildir. tanrı'nın otorite sahibi olduğu yerde eylemlerimizdeki sorumluluktan bahsedemeyiz. dolayısıyla ahlaktan bahsedeceksek 'tanrı'dan bağımsız düşünmek gerekir.
hakkım olmayana göz dikmemek için kimseyi üzmemek, kırmamak için ve yardıma ihtiyacı olana yardım etmek için soyut veya somut bir denetim ya da ödül/ceza mekanizmasına ihtiyacım yok.
