ufalanmışlar.
karnesini annesine imzalatan şaşkınlar. çamaşır ipine diş geçirmiş, pencereleri saksılarla dolduran annesini meşgul eden sübyanların çamur sevdası.45 inden sonra spora başlamış, damarlarınna sadık, ciğerine küskün, emekli tiryaki babasına ''ben bugün eve gelmeyeceğim'' diyemeyen bastırılmış seciyeler sizi. o anne değil mi ''cumaya git oğlum bak huriye ablanın çocukları hiç kaçırmaz'' dırdırıyla uykudan eden. o baba değil mi ''bayram namazına niye gitmedin lan?'' resti çeken. umrumda mısın lan din katili!
evet, geleneğin zincirlerinde çürüyen sokak köpekleri onlar. tanrıyı sadece camide arayan sofi kırıntıları. ''neden luna parka gitmedin'' diyemeyecek kadar rahatına düşkün tavşan bunlar. ben çocuğum lan!çocukluğu size topaç gibi döndürecek kadar çocuğum. sevişirken iyiydi, spermleri vajinaya sallarken uçuyordun ya 'emekli tiryaki! 9 ay senin ağzından yedim ya cennet ayaklarının altında silahıyla susturan, mahallenin koca karılarından gün parası gözüyle bakan, uykularımın katili anne. alice harikalar diyarında ama ben tutsağım. tanrının emriyle hafızanızdan aceleyle sildiğiniz karabasanım.
tabi biz tanrının ufalanmış kırıklarıyız. beslenme çantasındaki 3 zeytinle ilkokulu deviren, veli toplantısında öğretmenin azarıyla öksüzleşen ve çölleşen. sevgiyi yaz tatilinde kazandığımız meteliklerle hak eden uvey evlatlarız. onlarsa dondurmaya 3 metre dil sokan ve iran halısı üzerinde lego yaparak sevgiyi boklarına kadar hisseden komşunun çocukları!
komşunun çocukları cennete tanrının unuttuğu çocuklar cehenneme öyle mi tanrım?
