öldükten sonra tanrının kullarına soracağı sorulardır. misal;
tanrı: bana inanmıyomuşun?
cool: he lan inanmıyorum!
tanrı: hala mı?
cool: he lan hala! artizmisin lan!
tanrı: cehennemi götüne sokarım, için için yanarsın yavşak! adam ol!
cool: sokmazsan ibnesin lan!
tanrı: sevdim lan seni delikanlı çocukmuşsun...
cool: noolur sev y.rram!
tanrı: cehennemi dik koyun, arkadaşı hazırlıyorum ben...
zebani: tanrım bu ülkücü galiba, bulaşmayalım, çıkışta gelirler.
cool: gardaş bi gelsene bişey konuşucaz seninle....
tanrı: vaz geçtim. yan koyun, biraz maceralı olsun...
ancak putu kendine tanrı edinen angut beyinlilerin kendi kafalarında yarattığı tanrıyla iç sesten geçirdiği bir konuşma olabilir bu. yahut şizofren birisinin kendisini farklı karakterlerde görerek, soru-cevap şeklidende kendi kendine konuşmasından ibaret bir durumdur.
"Âdem oğlu, kıyâmet günü dört şeyden sorguya çekilmedikçe Rabbinin huzurundan ayrılamayacaktır:
Ömrünü nerede harcadığından,
gençliğini nerede kaybettiğinden,
malını nereden kazandığından ve nereye harcadığından,
bildiği ile amel edip etmediğinden ." Hz.Muhammed.(Tirmizi)
