571 yılına kadar 120 bin peygamber gönderen tanrının, 1500 senedir "alın sizin olsun herşey ben bırakıyorum" diyerekten araplarla bizi başbaşa bırakmıştır.
insanlar toplumsal karma ve kader konusunda üstlerine teslim edilen sorumluluk ve allahtan vekaleti anlamadıkları zaman, allah'a gönül-vicdan boyutunda sırt çevirirler. keza toplumsal vicdan herkesi bir vahdette tutan bütüncül bir manevi organdır toplumların bedensel varlığında. herkes toplumsal yükünü kalben hisseder ve muafiyetini ancak evrenden gelen vazifelerini tamamladığı zaman kazanabilir.
herkesin doğum hakkı burada biraz da işleri yoluna koymak ve yolunda tutmaktır. bu durumda insan tanrı ile murat boyutunda hizalanma gösterir ve tanrı insana net bir şekilde düşünce ve ilham yoluyla konuşabilir. hayy quddus kundalini zaten her yerde her şeyi vahdet ve ehadiyet içinde tutuyor. insan bunun farkındalığına geldikçe allah da daha fazla zuhur ediyor, imanın şehadet esası vardır bir de.
kendinde içsel çatışma yaşayarak böyle bir düşünceye girmek kişinin kusuru olduğu kadar kişiye allah'ı yanlış lanse eden bir toplumun da kusurudur. amma velakin hakikatinden bahsedebilecek ehliyetler de mevcuttur ve vazife planından gelirler, bu kişiler insi meleklerdir ve yeryüzünde ilahi gücü doğru bir şekilde uygulamak için gerekli terbiye ve eğitimden geçen gönüllü insanlardır. bu katılımın artması için gerekli olan şey de ezoterik bilgiler ve manevi farkındalık kazanmaktır biraz çünkü eğitimler içsel ve manevi yollarla süregider.
