tam anlamıyla kendi içersinde çelişen öğretilerle desteklenmeye çalışılmış
bir varsayımdan ibadet kutsal önermedir.
varsayılmış şekilde yaratıcı her şeyi görür, olacakları önceden bilendir.
ve tanrı ileride (ki bu 'ileride' kavramı tanrının zamanda bağımsız olması göz ardı edilerek kullanılmaktadr) kendi yapacaklarını her şeye gücü yetme özelliği sayesinde bilmektedir.
ve tanrı önceden bildiği, yapacaklarını değiştirme konusunda tam bir kaos içersine girecektir.
bu konuda, karen owers'in şu dörtlüğüne kulak verelim;
herşeyi bilen,
geleceği gören tanrı,
gelecekteki fikrini değiştirmek için,
her şeye gücü yetme özelliğini kullanabilecek mi?
