ona inananlar tanrının adaletinin öbür dünyada olduğunu söylerler.yani bu dünyada iyiliklerin karşılığını diğer tarafta alıcağımızdan bahsederler.
zihinsel engellilerin, sağırların, dilsizlerin, körlerin yüksek ihtimalle cennete gideceğini söylerler, buraya kadar tamam.
bizim mahallede doğuştan sağır ve dilsiz olan sadık adında bir genç var. ben küçüklüğümde korkardım ondan konuşamaması korkutucu gelirdi. bu akşam kendisine bir paket sigara aldım(bunu edebiyat yapmak için söylemiyorum) ve o haline acıyıp eve gelip biraz düşündüm.
sadık sağırdı, sadık dilsizdi, çok fakirlerdi ve artık kafayı yemek üzere gecekondularının bahçesinde her gece dört dönüyordu.
bu adam yıllardır böyle ve yıllarca böyle kalıcak ve böyle göçüp gidicek bu dünyadan.
sokaktan geçen sevgililere özenmemiş olabilir mi? konuşabilen müzik dinleyebilen insanlara özenmemmiş olabilir mi? hayır, tabi ki olamaz.
sadık'ın babası yok ama aslan gibi bir abisi var ve bu adam iyi bir adam eğer tanrı olsaydım ilk onu cennete alırdım. lakin şöyle bir durum var sadık neden bu denli şansızdı normal engelsiz bir insan cennete gidebilirken sadık neden zor yollardan geçmek zorunda bırakılıyor.
sadık 50 60 yaşında ölene kadar sağır dilsiz ve fakir kalıcak o adama 60 yıllık ızdırabı neden çektiriyorsun. ona çoğu insana verdiğin cennetten fazla birşey vermen gerek ey tanrı...
eğer tanrı sadık ve onun gibileri yukarıdan izleyebiliyorsa ciddi anlamda sadist ve ruhsuz biridir. b
bu dünyada adaleti sağlamıyosa vardır bi bildiği. öteki yanda ateş yoktu aslında insan bitirdi kendi kendini. eski bir kızılderilininde dediği gibi, her insan cehenneme kendi ateşini götürür.
bu dünya'da pek de görülmediği ortadadır. şöyle ki, afrika'da doğan bir bebeğin açlıktan ölmesi ile, amerika'da 9 yaşında şişmanlıktan patlamak üzere olan çocukları karşılaştırınca "burda adalet yok ama belki öbür dünyada vardır." düşüncesiyle "umarım orda vardır." düşüncesi içten içe birleştirilir.
sonsuz hayata gidildiğinde buradaki zaman dilimi hatırlanmayacak bile herşeyde bir hayır vardır..mutluluk; problemsiz bi yaşam değil, onlarla başa çıkabilme yeteneğidir..
''şöyle bir durum var sadık neden bu denli şansızdı normal engelsiz bir insan cennete gidebilirken sadık neden zor yollardan geçmek zorunda bırakılıyor'' yazının bu kısmı en önemli kısmıdır.
lakin engellsiz iyi biri cennete gidiyorken engelli ızdırap içinde yaşamış iyi biri yine cennete gidiyor biraz adaletsiz.
--spoiler--
Kıyâmet günü için adalet terazileri kurarız. Hiç kimseye bir haksızlık edilmez. (insanın yaptığı iş), bir hardal tanesi ağırlığınca da olsa onu getiririz. Hesap görücü olarak biz yeteriz.
--spoiler--
karışabileceğimiz bir olay olduğunu sanmıyorum.
ama bana böyle öğretildi, ölümden sonra her şey eşit olacak.
bu dünyanın cefasını çok çeken, öteki tarafın sefasını çekecekmiş.
eğer öyleyse hala bir adalet vardır, demek.
