Sen pek itibar etmezsin ama, bilim insanları: "insanı hayvandan ayıran 10 temel özelliğin ilki ve en önemlisi yüz kızarmasıdır." diyorlar. Yüzün kızarmadan ne idüğü belirsiz aşıları bu milletin evlatlarının koluna sokturabiliyorsan, yüzün kızarmadan bacak bacak üstüne atmış havuçları, garip garip şekil almış elmaları çocuklarına, torunlarına yedirebiliyorsan, diyecek sözüm yok. aha da sözün bittiği yerdeyiz.
Ama "Hamdoldu hamdoldu..." derken, üzerinize gelecek azabın biri, ortalığın sen de dahil "ham" dolmasıdır ki, sen buna dayanamazsın Hamdullah!
dikkat çekildikten sonra nöbetçi subay "inatla allahımıza hamdolsun diyen gerzekler var" demiş ve ceza olarak bölüğü yemekhaneye bir saat geç sokmuştur...
daha yeni açılmış okul. büyük ihitmal de yibo...
öğretmen nöbetçi öğrenciye bunu söylemesi için tekmil veriyor: "tanrımıza hamdolsun, milletimiz var olsun"
ama çocuklar tam anlayamamış olsa gerek çoğu şu şekilde tekrar ediyor: "garnımıza * hamdolsun, millletimiz var olsun"
hoca şaşkın şaşkın tekrar ettiriyor duayı. sonradan oturuyor haliyle bu işler.
bagırarak tekrar edilmesi istenir, bittikten sonra dikkat çekip nöbetçi subaya dönülür, afiyet olsun!. demesinden sonra duvarlara asılan tablolardakina uygun olarak yemek yenir. hayat böyle dostum, yapacak bişey yok.
kıbrıs sıcağının verdiği yavşaklık ile bir hafta sonu yemeğe girerken duadan hemen sonra bir askerin '' komutanım neden allah demiyoruz da tanrı diyoruz '' sorusu ile karşılaştı nöb. astsb. olan kıdemli başçavuş. başladı sonra,
- oğlum türkiye cumhuriyetinin ordusunun neferisin. burda herşey türkçe ! allah arapça bir kelimedir. tanrı, tengriden gelip tanrı halini almıştır. bu yüzden tanrı denir
demişti.
vay .mına koyim ! o zamana kadar ben '' hamd'' kelimesini arapça sanıyordum !
çanakkale de, galiçya da, arap çöllerinde, kurtuluş savaşında yitip gitmiş nice canların, mideleri boş gitmiş olduğunu bilmeyen..
en iyi menülerinin kuru üzüm hoşafı bilemedin birkaç gram ekmek olduğundan bihaber bünyenin anlayamıyacağı,
askerlik yapan erlerin israftan kaçınmalarını hatırlatır yemek duasıdır.
şükretmektir ama allah yerine tanrı denmesine katlanamayan insanların eleştirilerine maruz kalan duadır aynı zamanda.
yatılı okullarda da kullanılan yemek duasıdır. Halbuki ekonomi olarak sol görüşlü arkadaşlar olsa da Allahı reddeden yok islam kötü diyen kimse yoktu bizim lisede. Dini kaynaklı dua edilse herkes daha memnun olurdu da, böyle gelmiş böyle gider anlayışı vardı, asıl sorun oydu.
genelde asker tarafından "allahımıza hamd olsun" şeklinde haykırılandır. Ama bir dakka o da ne komutan "olmadı bir daha tanrımız türkçe bir kelime türkçesini gür biçimde söliceksinız yoksa yemeğe almam " diyerek baştan yaptırırdı. Olmazsa bır daha bir daha. Ama ne yalan söleyim bu benim hoşuma giderdi. Çünkü piçliğine bağıranlar vardı arapçasını. Bunlar dinden imandan dem vurur da yemek sırasında arkadaşının hakkını gasp eden adamlardı. Komutanlar onlardan samimiydi Neticede Türkçesini kullandırmaktı derdi. Bundan eminim.
bizim yemekhanemizde hala her öğle yemeğinde kaşıklarla tabaklara vurulduktan sonra hep birlikte ayağa kalkarak söylenen şekli "rabbimize hamdolsun, milletimiz varolsun, aşçıbaşı sağolsun, hepinize afiyet olsun." şeklindedir.
bazı tipi sikilesice askerler olur bu duaya trip atarlar. Ulan yeryüzünde duaya bile trip atan başka bir insan türü var mı merak ediyorum?
Neymiş efendim Tanrı Gavurlara Hristiyanlara aitmiş onlar Tanrı diyormuş biz dememeliymişiz.
Yine böyle bir günde öğlen saatlerinde yemeğimizi yemek için yemekhanede toplandık komando bölüğü olarak. Komando bölüğü olmamıza rağmen yine içimizde ağrılı-vanlı birkaç keko vardı. Yemek duamızı yaptık oturduk masamıza yemeğimizi yiyeceğiz. Ağrılı olan Kürt başladı söylenmeye "bu nodir yoğ tonrı dedirtiler bie, tonrı bie bohmir ki hewal" elimdeki kaşıkla ağzına vurdum! tabi vurmadan önce anlattım insan gibi Tanrının türkçe olduğunu Sırp bir hristiyanın "tanrı" diye dua etmediğini anlattım... Yok anlamadı! Vurdum kaşıkla...
lisede allahımıza hamd olsun, milletimiz var olsun diye söyletirdim. gerçi pek fark etmez. önemli olan niyet. yemek duasında, şükretmek, bir yemeğin değerini ve ona muhtaç olanların var olduğunun bilincinde olmaktır. Gereklidir.
Hiçbir zaman tekrarlamadığım dua. Kemalist tc'nin her doktrinini reddediyorum! Ama bu karşıt duruşun temelinde elbette başlıktaki duanın dayatmacı bir dönüştürme amacı taşıdığını bilmek ve bildiğim bu çirkin şeyi protesto etmek yatardı.
Allah dendiği için tekrar ettirildiğini gördüm ama şınav çekmedik. Türkçü bir gomtana denk gelirseniz iınav pozisyonunu alırsınız ama...
