askerliğini yapanların çok iyi bildikleri ordu repliği.
her yemekten önce hepbir ağızdan bağrılır.
en iyi bağıran manga yemeğe önce sokulur.
(bkz: yok böyle bişiy)
iç hizmet kanununa göre belirlenmiş kelimelerin dışına çıkmak, tanrı yerine allah demek yasaktır. allah demekte ısrar ederseniz ya seve seve ya da s.ke s.ke tanrı diyene kadar bu dua tekrarlanır.
sistemin bir afyon gibi yıllardır halkımıza yutturduğu ''devlet baba'' anlayışının dayattığı bir ordu repliğinden öteye inandırıcılığı olmayan bir türevidir. Kanımca askerlerin yemek duasının dışında kullanılırsa ''Hakettiğimizi alamıyoruz ama çok şükür, maksat devletimize zeval gelmesin'' aldatmacasının benzeridir.
aslında "hamdolsun" da arapça kökenli olmasından dolayı biraz sakat sanki. onun yerine, ne bileyim "çok çok teşekkür ederiz", "hakkaten çok makbule geçti", "hay allah senden razı olsun" gibi modern temenni kalıpları kullanılabilir mesela.
asker ocağında yapılan yemek duasıdır. askerlerin arasından tanrımıza değil allah'ımıza diyen olursa ceza durumları ortaya çıkar. ama nedense sabah spor yapılırken ordu jimnastiğinde başlama vaziyeti al komutuna allaaah!!! diyerek cevap verilir.
arap kökenli allah sözcüğünün yerine kullanılan tanrı sözcüğünün türkçe kökenli tengriden geldiğini bilmeyen saf bünyelerin, niye allahımıza hamdolsun demiyoruz, biz gavur muyuz dolduruşuna getirildiği yemek duası..
yer manisa 1. piyade er eğitim tugay komutanlığı 311.dönem yedek subayı olarak kurtuluş savaşında en çok şehit vermiş bölüğümüzün bölük yemekhanesinde o gün ege ordu komutanlığından gelecek büyüklerimizi pürtelaş beklemekteyiz. hepimizin üstleri başları temizlenmiş masalar tertemiz, yemekler masada hazır beklemedeyiz.
misafirler 200 kişilik salona teşrif eder ve arkalarından zafer bayramı günü olduğu için birkaç basın mensubu ve şehit ailelerinden de büyüklerimiz yemeği onurlandırmıştır.Herkes ayaktadır kepler göğüs hizasında sağ eldedir çıt çıkmaz , bu arada bu anı yakalayan fotoğrafçı bayan ,askerlerin fotoğraflarını çekmektedir. o anda ses duyulur "tanrımıza hamdolsun , milletimiz varolsun" öyle bir tekrar edilir ki fotoğrafçı kızın çığlığı tüm salonu bastırır. erler gülmemek için kendilerini kasarlar... o an o kızın korkudan sararmış yüzü masalardan yükselen " bunlardan asker olmaz" mırıltılarına en büyük desteği vermektedir.
askerlik yapan ya da askerliği meslek edinme aşamasında bulunan her bireyin, yemek öncesi söylediği söz.
bağırarak ve hep bir ağızdan söylenir.
aziz milletimizin varlığına halel getirilmeyeceğini belirtir.
dayatılmış olanın türk milletince kabul görmedigini test edildigi en bariz örnek, asla da boyun egmez millet bu tanrı sözüne, "allahımıza hamdolsun" der, basımızdaki adi yüzbası sanki biz vatan görevine degilde adi bir teröristmişiz gibi bize türk askerine yani" pkk lılardan hiç farkınız yok şu anda" demişti, tanrımıza degil de allahımıza dedigimiz için bizlere "katilsiniz" dedi yani, 3 kere tekrarlatmış salondaki askerlerin tamamı allahına hamd etmişti çünkü.
her iki sekildede kullanılması daha dogrusu böyle bir yemek duasının edilmesi hala hangi cagda yasadıgımızın sorgulanmasıdır.
edit:isteyen inanan zaten içinden veya dısında sakince bir sekilde yapar ama hep bir agızdan zorunlu bir sekilde insanların bagrıltılması sorundur zaten.
allah adının kullanılmaması aslında doğrudur. tanrı genel anlamda yaratıcı anlamını taşırken ve her dilde kullanılabilir karşılıkları varken allah sadece müslümanlara özgüdür ve arapçadır. asıl mesele de arapça olması değildir.
ülkemizde türkiye cumhuriyeti vatandaşı her erkek askerlik görevini yerine getirmekle yükümlüdür. ve bu insanların içinde azımsanamayacak oranda hristiyanlar ve yahudiler bulunmaktadır. (inanmayanlardan, kutsal dinlere mensup olmayanlardan bahsetmiyorum bile.) bu yüzden tanrı herkesi kapsayan ve herkes için geçerli olarak doğru bir ifadedir.
komutanlara bu konuyu sorduğumuzda, yani neden allah değil, tanrımıza hamdolsun diyoruz dediğimizde aldığımız cevap:
kafiyeli olmuyor allah dediğin zaman olmuştu. (bkz: bu da böyle bir anımdır.)
