nietzsche "tanrı" kavramıyla "tanrı inancı" kavramını ayırmadığı için böyle bir söz söylemiştir. tanrı öldü demesi, aslında "tanrı inancı öldü" anlamındadır. sözlerinin devamını okuyanlar bunun böyle olduğunu göreceklerdir: "onu biz öldürdük"... diye devam eder.
bizdeki ateistler, nietzsche'den dolayı değil, götü boklu amerikan filmleri yüzünden ateist oldukları için, felsefenin dilinden de anlamazlar. oturdukları yerden inanca küfür edince, kendini esen hissederler. acınacak varlıklardır bunlar...
öyledir efenim. tanrıyı o kadar nesneleştirdi ki insanoğlu... öldürmediyse de süründürdü. "ondan" bahsederek, yönelme haliyle kurduğu cümlelerin nesne kısmına "onu" koyarak... böyle becerdi bu işi... "onu" sevdi, "ona" gitti, "ondan" geldi vesaire...
nietzsche, "tanrı öldü" derken, aslında "tanrı yok" dememektedir; "tanrıya inanmıyorum" da dememektedir. tam aksine "tanrı öldü" demektedir. ileri görüşlü bir şekilde böyle buyurdu zerdüşt'ün yazıldığı çağa ve kendi özüne bakarak o anki gerçekliğin bir bulgusunu tespit etmiştir.
burada bahsedilen tanrının ölümü, tanrının kendi özbenliğini kaybetmesi değil, onun üzerinden insanlığın özbenliğini bozan insanın tanrıyı öldürdüğüne işaret etmiştir.
"Tanrı öldü" diyen filozof Nietzsche Tanrı öldü! sözü, Nietzsche'nin Böyle Buyurdu Zerdüşt kitabında dile getirdiği ünlü sav sözüdür. Nietzsche bu durumu, nihilizm çağına giriş olarak değerlendirmiş, Tanrı'yı öldürenin biz olduğumuzu söylemiştir.
''Şimdi nereye gidiyoruz? Bütün güneşlerden uzağa mı? Durmadan düşmüyor muyuz? Öne, arkaya, sağa, sola, her yere düşmüyor muyuz? Hâlâ bir yüksek ve alçak kavramı var mı? Sonsuz bir hiçlik içinde aylak aylak dolaşmıyor muyuz? Yüzümüzde boşluğun nefesine duyumsamıyor muyuz? Hava şimdi daha soğuk değil mi? Geceler gittikçe daha fazla karanlıklaşmıyor mu? Tanrı öldü! Tanrı öldü! Onu öldüren biziz!''
-tanrı öldüüüüü...
-kıçına pamuğu tıkıp gömün o zaman a.q.!
-nasıl yanea?
-bu arada hakkımı helal etmiyorum geçen sene semaya verdirtmemişti o arada diğerleririnide çatır çatır sikiştiriyodu ipne.
-&%?$
daniel day louise in cadı kazanı filminde, ortaçag kilise baskısının yaşanmaz noktaya geldigi bir anda baskıya karşı gelmek ya da ölmek arasında seçim yapması gereken karakterin ettigi cümledir. burada bahsi geçen haşa yüce yaratan degil, onun peygamberini öldürmek için eylem yapan hatta çarmıha gerdigini zanneden bir azgın kesimden söz ediyoruz, peygaöberine yaşama hakkı tyanımayan bu azgın kesim sıradan halkıda haraca kesiyor, regl olan kadınlarılenetli görüyor bazısını yakıyor, insanları yakarak öldürüyor, cadı kazanı filmi bu rezilligi çok iyi anlatıldıgı bir film, burada öldü denilen bu kilisenin imaj olarak dayattıgı tanrıdır.
