nietzsche' nin genelde yanlış anlaşılan sözü. anlatmak istediği, insanların para ve hayatlarını garantiye almak için her yolu denediği ve yalnızca zor zamanlarında tanrı' yı hatırlamasının yanlışlığıdır.
Somut olmayan varlıklar (hatta bazen somutlar bile) bizim zihminizde yaşarlar. onların var olduklarını düşündüçe bizimledirler.
Ama bir gün gelir onlara olan inancımızı yitiririz. Sonra fark ederiz ki hiç varolmamışlar aslında. Onları besleyen de, büyüten de, yaşatan da bizmişiz.
Benim tanrım öleli 4 yıl oluyor.
Önceden savaşırdım ama kendisiyle bir hesaplaşmam da kalmadı artık.
Şen bilim'de şöyle demiştir : « Tanrı öldü. Tanrıdan geriye bir ölü kaldı. Ve onu öldüren biziz. HâӀâ gölgesi beliriyor uzaklarda. Kendimizi nasıl avutacağız, biz katillerin katilleri? Neydi bıçaklarımızın altında ölümüne kan döken, dünyanın sahip olmuş olduğu bu en kutsal ve en kudretli şey: bu kanı kim silecek üzerimizden? Hangi su var bizi temizleyecek? Hangi teselli şölenlerinı, hangi kutsal oyunları icat etmek zorunda kalacağız? Fazla büyük değil mi bize bu davanın yüceliği?
