sadece yarattıklarını baz alarak gaza gelmenin heyecanıyla yaşayan kişiliklerin bireysel düşünceleridir. ibrahim (a.s) ''hayatta bir şey beni çok güldürür diğeri ise çok üzer. üzen şey, kızımı çölde gömmek üzere kazdığım mezarın başında kızımın omuzlarımdaki tozu temizleyerek babacım üzerin toz olmuş demesi ve benim yine inandığımın uğruna kızımı gömmem. işte bu beni çok üzer. güldüğüm şeye de gelince; uğruna kızımı gömdüğüm helvadav tanrıyı yemem.''
allah (cc) yaratmış olduklarıyla sınırlandırılıp sıfat yüklenecek kadar somut değildir.
