Cennete gitmek isteyen kişi, bunun bir sınav olduğunu ve erkenden gitmenin cenneti değil cehennemi garantileyeceğini bilir. Sınavdan erken çıkmak yasak çünkü yaşamın kutsallığı insanın kendisinde ve kendisinin tanrı bilinciyle başlar. (bkz: descartes)
Çocuklar cennete gider ama bunu cinayet veya bu maksatla yaparsan sen cehennemlik olursun ve hiçbir din veya yüksek düşünce bu maksatla çocukların öldürülmesini kabul etmez.
Tek şansımız olması onu anlamlı değil tam tersine anlamsız kılar. Yokluktan geldik, yokluğa gideceğiz. Denklem değişmeyecek. Entropi 0'dan 0'a gidecek. Yüzde 90'ı ızdırap olan bir yaşamda en anlamlı şey bile yokluğa mahkum.
Daha iyi argümanlar beklerdim.
madem çocuklar direk cennete gidecek o zaman çocukları neden öldürmüyoruz diye sorna kişiyle aynı mantıkta sorulmuş sorudur.
yaşamak için tanrının varlığına ihtiyaç mı var ?
yaşama içgüdüsü diye bir olgudan haberiniz yok mu ?
Basit bir soru.
Sorum saldırı amaçlı değil, Tanrı konseptini(metafiziksel fonksiyonların tümünün düzeni) hiçbir şekilde kabul etmeyen ve gördüğü bütün dinlere saldıran, bilime aşık olan ve bilimden öte her şeyin fantezi olduğuna inanan kimselere.
Madem ölümden sonra hayat yok, madem sonsuz olasılıkla ihmal edilebilecek kadar olasılık arasında var olduk. Ama kesin sonsuzlukta madde denilen her şey yok olacak(buna inanmayan kendine bilime inanıyorum demesin). Neden hiçbir anlamı olmayan bu "varlık aleminde" yapacağınız en mantıklı şey en erken biçimde yaşamı terk etmek olması gerekirken sabah kalkıp toplumun kurallarını amaçsızca devam ettirmeyi tercih ediyorsunuz?
Korkak nihilistleri ve her şeyin yok olacağı düşüncesini sindiremeyenler müstesna bu soru için.
